Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

[p. 850]

SINTE SERAPHIA, Maghet ende Martelersse tot Romen.
III. September.

Stem: Sonate m'un baletto.

[p. 851]

SEraefja, vande Maeghden
D'alder-suyverlijckste blom!
Daer inne sigh behaeghde
D'adelrijcksten Bruydegom,
Heeft op den dagh van heen,
Het ongeloof verstreen.
End' in haer Lely-schoot,
Vergadert Rosen rood.

't Was inde wreede tijden,
Vanden Keyser Adriaen;
Dat Romen haer belijden,
En voor 's Rechters banck sagh staen:
Om aen de Goon quansuys,
Tot spot van 't heyligh kruys,
En van de Iesse-blom,
T'ontsteken sijne gom.

Maer neen, in geender wijsen:
God hiel sijn vrindinne staen.
Men sagh haer Christum prijsen,
En d'afgoden-dienst versmaen.
Mids 't welck, d'onrechte straf,
Het reyne leven gaf
Van d'onbevleckte struyck,
Twee pollen tot misbruyck.

Vergeefs, vergeefs, rabauwen!
't Is de lamme popelsy,
Daer God u meed verflauwen
Doet de leen, te weder zy.
Zoo dat ghy t'aerde neer
Gewurpen, min noch meer
Te weghe brenghen kunt,
Als IESUS u vergund.

Vergund om met uw' monden,
Op het Maeghdelijck gebed,

[p. 852]

 

Weer sprekende, t'oorkonden,

 

Dat den Hemel u belet.

 

En die ten Hemel leeft,

 

De Maeghd te raken heeft.

 

Gaet heen dan vry na huys,

 

En vreest voort aen het kruys.

 

 

 

Tyran! nu God van schande

 

Vry sijn Maged heeft bewaerd,

 

Zoo slaght nu d'offerande:

 

Maer niet anders als door 't swaerd.

 

Laet varen vyer en vlam;

 

Den Heer wil 't reyne Lam

 

Door minnelijcker dood

 

Doen voeren na sijn schoot.

 

 

 

Sabina! gaet begraven

 

Uw' Meesterss' nu in u graf:

 

Tot weer-loon vande gaven

 

Des geloofs, die sy u gaf.

 

Des sal u Goods gena,

 

Haer korts doen volgen na.

 

Daer toe gh'ons alle bey

 

Verbidden sult geley.