Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 843]
| |
Van mijn Vasallen:
Die my doen mallen
Weer willen: riep Fiacrus Abt.
De blom der mannen,
Had sich verbannen
Om Godes wil:
En koos daer voren,
Te zijn verloren
In verre landen, vreemd, en stil.
Maer wierd gevonden,
Door uytghesonden
Geweld van Boon;
Die hem weer trachten,
Te overkrachten
't Besit, van sijn verlaten kroon.
Dan Godt verhoorde
Sijns dienaers woorden,
Op d'eyge plaets;
En gaf sijn leden
Zulcks hy gebeden
Hem had, te werden heel melaets.
Des sy verwondert,
Hem afgesondert
Verlieten: maer
Zoo saen sy waren
Van daen gevaren,
Wierd hy als voren, reyn en klaer.
Ziet wat voor kunsten,
Ziet wat voor gunsten,
Gebruyckten toch
Gods beste vrinden,
Om rust te vinden,
En vry te zijn van't aerds bedrogh.
Och! of wy wisten
All' d'arghe listen
Van's werelds soet:
Hoe sou men vluchten
| |
[pagina 844]
| |
Haer snode suchten,
En joken naer een beter goed?
Bid dat wy vatten
Man Goods, de schatten
Van Godes huys.
En met de sinnen
Daer toe beminnen
Het eenigh pand van 't heyligh Cruys.
|
|
