Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE CYRIACA, Weduwe ende Martelersse van Romen.
XXI. Augusti.

Stem: Ave der Maeghden kroone, p. 776.

CYriaca! de gaven
Die ghy soo wijd en breed,
In't spijsen, en begraven
Der Heyl'gen hebt besteed:
Sijn den Hemel lief en waerd.
G'hebt een groote schat vergaerd;
Maer het beste noch ghespaerd.

Had IESUS ons beneven
De dierst', en rijckste kost,
Zich selven niet gegeven;

[p. 815]

 

W'en waren noyt verlost.

 

Geeft hem dan u selven mee.

 

Op dat hy, die voor u lee,

 

U weer geef de soetste vree.

 

 

 

't En scheelden niet een tuttel,

 

Sy dee noch min noch meer.

 

Was 't aerdsche goed te luttel,

 

Voor haer gekruysten Heer;

 

't Leven, tot het leste bloed,

 

Door een al te swaren boet,

 

Uutgestort, was dierder goed.

 

 

 

Valeriaen haer dede

 

Met plat geslaghen lood

 

En schorpioenen smeden,

 

Zoo langh, tot dat de dood

 

Haer 't onnosel leven nam;

 

En haer ziel de rust bequam

 

Van den alderblijdsten dam.

 

 

 

Van waer wy haer gebeden

 

Versoecken vroegh en laet.

 

Op dat wy oock besteden,

 

Door sucht van caritaet,

 

Voor de liefde Goods, al wat

 

D'aerde oyt van goed besat;

 

Of het vleesch van leven had.