Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 720]
| |
WIe sal ons de namen melden,
En daer toe het groot getal,
Vande onverwonnen helden,
Die het schoon geblomde Dal
Der Woestijnen// Door veel pijnen,
Uut Aegypten, naer om hoogh,
Heeft doen klimmen// En doen glimmen,
Boven 't licht van Taurus oogh?
Doch, hoe dat s'oock zijn genomt,
| |
[pagina 721]
| |
Veel gelucks met haer geblomt.
Veel gelucks, o kloeckste mannen!
Tot Goods alderhooghste eer,
En tot schaemte der Tyrannen;
Die u na soo harden seer
Van bebloede// Bancken roeden,
Pleyen, platen, vyer en mes,
Nieuwe vonden// Van rood wonden,
Aen deen, voor het Christen les.
Dorstende de helsche gloed,
Meer na zielen, als na bloed.
't Was met ving'ren, 't was met handen
Wel te tasten aen den geen,
Die men met metale banden,
En met honingh, all' de leen
Liet besmeeren// Liet verteeren,
Vande vliegen inde Son.
Maer noch beter// Als de veter,
Van roo zy den Ridder bon
Op een bedde, tot gerijf
Van een overspeligh wijf.
Ach! den held die soo veel pleyen,
Soo veel bancken had weerstaen;
Was door 't smeken, was doort 't vleyen,
Was door 't strelen schier vergaen.
Maer beraden// Door genade,
Van een nieuwe gracy, dwongh
't Vuyle leven// Vande teve,
Met sijn afgebeten tongh:
Die hy wel van moede hoogh,
In 't onkuyssche aensicht spoogh.
Martelaren! g'hebt gewonnen
Hellen, beulen, vleysch en bleod,
Mieren, mugghen, vlieghen, sonnen,
Staen verschrickt voor sulcken moed.
Maer, och armen!// Wy, die swarmen,
Hier noch tusschen hoop en vrees;
| |
[pagina 722]
| |
Uw' gebeden// Met goe reden,
Eysschen dat het krancke vleesch,
Op u voorschrift blijven magh
Staende, tot den jonghsten dagh.
|
|
