Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 715]
| |
Prijst Annam alle generacy
De Moeder vande reynste Maeghd,
Die d'Enghel groete vol van gracy,
En selfs den naem van seghen draeght;
Voorseker wel te recht van seghen,
Die in de onbevruchte schoot,
Van Goods ghenade heeft verkreghen
Te draghen d'eelste Iesse-loot.
Den goeden Iochim quam ten Tempel
Met milde hand end' heusche stem
Om t'off'ren, na 't gemeen exempel,
En siet den Priester sprack tot hem:
Vertreckt met rood beschaemde wangen
Van hier u ergens in een hoeck,
'k en sal uw' offer niet ontvanghen
Ghy zijt m'in al te swaren vloeck.
Gaet heen onnutste vande mannen
| |
[pagina 716]
| |
Gaet heen, gaet heen verdorde stock,
Met uw' verschrompelde Moer Anne,
't Vervloeckte wijf, 't verdrooghde block;
Ach Priester! waer toe sulcke woorden
Aen 't beste paer van Israël!
Veel scharper als hier voortijds hoorde
Van Heli, Anna Phanuel.
Maer God sal het verduldigh lijden
Van u onhebbelijck verdriet,
Aen dese Anna doen gedijden,
Gelijck aen d'eerste is geschiedt;
Want siet eer langh sal sy ontfanghen
Een dochter, die ons na 't getal
Van vijftien jaren, het verlanghen
Van alle volcken, baren sal.
Geluck vrouw Anna! leert ons wachten
Langhmoedelijck des Heeren hand,
Die ons wel op de stille klachten
Aen hem gedaen, de scharpe tand,
Van die met onrecht ons beschompen,
Wanneer wy 't waenen alderminst,
Tot baet van ziel end' eer sal plompen;
Want lijdsaemheyd is groote winst.
Voorwaer 't was aen u wel te mercken;
Want ghy die wijlen waert tot spot,
Zijt nu tot glory onser Kercken,
En hebt ten Hemel sulcken lot
Ontfaen, door u verduldigh swijghen.
Och! laet ick u bespoorde pad
Na tre'en, op dat ick oock verkrijghe
Een deel van d'ongemete schat.
Des sal ick hier weer op der aerde
Hand-haven uw' verkleynde eer,
Van hen die tot uw' groot onwaerde
Uytstropen dat ghy troude weer,
Na dat u Iochim was ontvallen,
Tot tweemael toe. Ach! 't is versierdt,
| |
[pagina 717]
| |
Om des te will'ger te doen mallen
Het weeuwen bedde 't welck u vyerdt.
Maer seker, die na soo veel jaren,
En na de gunst van sulcken kind,
U met twee mans noch durven paren,
Zijn blinder als Cupido blind.
Neen: Ghy bleeft weeuw. Bidt voor de weeuwen,
Op dat haer na gelijcke keur
Te rijcker kroon voor allen eeuwen
In u geselschap, val te beur.
Doch met de Weeuwen, zijn 't de Maeghden,
Die oock versoecken u gebed,
Na dien 't den Heer door u behaeghde
Te geven aen de nieuwe wet
Van suyverheydt het eerst' exempel,
Van kuysheyd d'onbevleckste vrou,
Na wien men in des Koninghs Tempel
Al 't Maeghde-Choor in leyden sou.
Bidt voor haer, dat sy toch volharden
In haer begonnen reynigheydt,
En van getal vermeerdert werden,
Van hier tot inder eeuwigheyd.
Zoo tot haer Bruygoms hooghste glory,
En kennis van sijn waere Kerck,
Als mede tot haers naems memory,
Ten Hemel, na 't volwrochte werck.
|
|
