Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE LANDRADA, Maget van Munster-Bilsen.
VIII. Iulij.

Stem: Het werelds goed.

LAndrada Maegd// Die Godt behaegd
Heeft met een suyver leven;
Sit door het cruys// In't hooge huys
Des Heeren nu verheven.
Omdat sy hier begeven
Heeft met een wel berade moed,
Des werelds yd'le pracht,
Van rijckdom en geslaght,
Voor 't vast besit, van 't Hemels goed.

't Eenvoudigh dier// Geworden schier
Bequaem nu om te bouwen;

[p. 653]

 

Van d'ouders werd// Met sin en hert,

 

Geschickt ter echter trouwen.

 

Om 't edel huys te bouwen,

 

Met lief verwacht van vruchtbaer saed.

 

Maer, leyder! sy verstack

 

Haer onder't hooghste dack,

 

Om soo t'ontgaen des minnaers praet.

 

 

 

Hier was't dat sy// Met moede bly,

 

Van vleesch en bloed gescheyden.

 

Het soet genot// Van haren God

 

Gerustelijck verbeyde.

 

Hoe haer de wereld vleyde,

 

Met Adel, wellust, geld of goed;

 

't Was bu de soete min

 

Van IESUS, in haer sin

 

Veel bitterder als rot, of roed.

 

 

 

En gaende voort// Op't heyligh woord

 

Haers Bruygoms, haer beminden,

 

Van deughd te deughd// De teere jeughd;

 

Vertrock van all' haer vrinden,

 

Om God alleen te vinden,

 

Na Munster-bilsen 't woeste land;

 

Daer sy van rijs, van stroo,

 

Een hutjen kleyn en snoo,

 

Opboude, met haer eyghen hand.

 

 

 

Maer 't leed niet langh// Of d'Eng'len sangh

 

Braght, van des Heeren weghen,

 

De Maghed t'huys// Een Hemels kruys:

 

Waer door soo grooten seghen

 

Het hutjen heeft verkreghen;

 

Dat onlangs op de selve grond,

 

Voor't onderbleve werck,

 

Van rijs en ried, een Kerck

 

Van hartsteen en van marmer stond.

 

 

 

Doch soo dat Goods// Gena, de roots

 

Noch houden liet het teycken

 

Des Cruyces, dat// Hy wijlen had

[p. 654]

 

De wijse Maeghd doen reycken.

 

Gelijckmen 't wasch siet wijcken

 

Voor Son of vyer, En nemen aen

 

De ingedruckte vorm:

 

Soo saghmen oock de form

 

Van't Cruys noch inde steen-roots staen.

 

 

 

Ja op den dagh// Van heden, magh

 

Men 't selve noch verlijen;

 

Soo dat te recht// Des Heeren knecht

 

Lambertus, in sijn tijen,

 

De nieuwe Kerck quam wijen.

 

Geluck Landrada reyne vrou.

 

Maer God die't heeft verleent,

 

Vermeer oock uw' Gemeent',

 

Naer advenant het groot gebou.

 

 

 

't Gebeurde, jae't.// Na d'eyghe maet:

 

Soo dat oock Amelberge,

 

En and're meer// Van d'eyghe eer,

 

Landradam quamen verghen,

 

Om sich by haer te berghen.

 

Berghd ons oock Maghed! berghd ons mee,

 

Door hulp van uw' gebed;

 

Nu Godt u heeft geset

 

Hier boven in soo hoogen stee.