Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 622]
| |
Stem: Ghy vryers die uyt vryen gaet.
O Heer! ontfermt u over ons,
End' over onse Kercken.
Gehueght den Bisschop van Lyons,
End' all' sijn goede wercken:
Sijn trouwe mond, sijn wijse pen,
Sijn scharpe banck, sijn rood beken:
Daer mee hy u, op heden,
Ter dood toe heeft beleden.
Ja op sijn woord, de gansche koy
Van sijn bevolen schapen:
Wanneer Saverus tot een proy
Dee geven Christus knapen.
Helaes! den oever vande Rhoon
Bestroyt, bedeckt lagh met de doon,
Gesturven voor de wetten,
Van 't blommigh Nazaretten.
De faem gaet, dat de snelle vloed,
Door menighte van dooden,
Voor water blau, met Christen bloed
De hooghe wallen roodde.
O Irenee! wat rijcker krans
Draeghd wel uw' hoofd, die soo veel mans
En vrouwen hebt verkreghen
Den roo geroosden seghen.
Gaet heen Lyons! gaet heen vergaerd
Voor-al sijn lieve panden.
En schickt dat ghy die wel bewaerd,
Met wel getrouwe handen.
Want hem die sulcken straf verdroegh,
En kundy nimmermeer genoegh,
| |
[pagina 623]
| |
Na sijn verkreghen waerde,
Vereeren op de aerde.
Bedeckt met goud, en rijck gesteent,
Sijn neer-gheslagen leden.Ga naar margenoot+
Den Hemel wil van sijn gebeent
Zoo veel als een vertreden
Te werden niet. Sijn harde doodGa naar margenoot+
Was voor den Heer toch al te groot.
Spand ghy dan oock te gader
Hier in met God uw' Vader.
Maer och! wat zie'k? den Hugenot;
Als een vermomden Christen,
Durft, met sijn rood Geneefsche Rot,
Soo dieren pand verquisten.
Hy buyt, hy rooft de gulde kas:
Hy schaeckt, hy schend al watter was
Van't Gode-liefste leven
Hier noch by ons ghebleven.
End' als hy nu niet ongerooft
Met allen heeft gelaten,
Zoo schiet hy, met het heyligh hoofd
De kloot noch achter straten.
Zoo als een man! laet blijcken vry
Den inborst van uw' kettery.
Toondt wat een Evangely
Ons gaf de Franssche Lely.
't Eerwaerdigh beckeneel, noch rood
Van bloed, wel eer vergoten,
Bleef legghen in de vuyle goot;
Daer't met de voet gestooten
Was, van den vuylen Calvinist:
Tot dat het door de goede list
Eens mans, die God dee vromen,
Met lief werd opgenomen.
En door d'Aerts-Bisschop, naer een wijl,
Gedraghen in den Tempel.
Daer weer de Catholijcke stijl,
| |
[pagina 624]
| |
Na 't schriftelijck exempel
Des ouden tollicks Helizee,
Den ouden Bisschop Irenee,
Als Martelaer des Heeren,
Met reden, doet vereeren.
Vaerd wel Lyons! vermaerde stad.
Maer nu ghy eens by kennis
Geleert zijt: soo bewaerd uw' schat
Nu beter, teghen 't schennis
Van die haer moord, van die haer roof,
Bemantelt met een nieu geloof:
En onder schijn van boecken,
Niet dan haer kist en soecken.
Op dese moer leyt d'yd'len rom
Van d'yd'le Reformacy:
Want sulcken plant, geeft sulcken blom.
Het blijckt wel aende nacy:
Die waer s'oock indrongh met haer brock,
Terstond oock greep na staf, en stock.
Heer wilt voor dese pesten
Behoen 't Gemeene beste.
|
|