Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 617]
| |
 | |
[pagina 618]
| |
RUdolphe vrind
Des Heeren! gaet vind
Een and're manier van leven; Indien
Ghy 't aenschijn Goods eens begeert te sien.
Want seker weet
Dat den wegh te breed,
En al te gemackelijck is ghepaed,
Daer ghy tot desen toe over gaet.
De Hemelsche Rijcken
(Soo Christus ons speld)
En willen niet dan wijcken,
Voor datmen geweld
Daer over en pleghe.
Met kousen met schoen
En kanmen de weghen
Des Heeren niet doen.
Dit was 't vermaen,
't Welck wijlen gedaen
Door Godes ghena aen 't edele hert
Inwendelijck van Rudolphus werd.
Des hy terstond
Het werreldsche pond
Verwurrip, om niet te werden belet,
In't lopen vande volmaeckte wet.
Rudolphe courage!
De deughd is uw' aerd,
En d'Hemelsche gage
| |
[pagina 619]
| |
Is 't lopen wel waerd.
Wilt vromelijck vechten,
Heer IESUS vereerdt
Een kroon aen sijn knechten,
Die noyt en verweerdt.
Maer zijt verdachtGa naar margenoot+
Op quellingh, en wacht
Bekoringhen; want het sondighe vleys
Gesuyverd word, als het goud in't fourneys.
Een groot rumoer
Van suster, van broer,
Van moeder, en al de reste uw's huys,
Komt over u. Maer des Heeren Cruys
Zal wesen uw' standerd:
Schickt dat u gemoed
Slechts niet en veranderd
Door vleesch noch door bloed.
Denckt dat uw' Behoeder,
Om 't swaerste verdriet,
Van d'edelste Moeder,
Sijn Cruys niet en liet.
Rudolphus met
Eenvuldigh opset,
Gingh waghen de kans; en d'Hemelsche gunst
Gaf hem een alsulcke wel-levenskunst:
dat hy oock trock
Tot 't selve gelock
Van heyligheyd, en van salighe ra'en,
All' die hem wederstand hadden gedaen.
Den broeder bedaerde;
De moeder oock self:
En trachten voor D' aerde,
Na 't Hemelsch verwelf.
Sy lieten haer steden,
Haer silver, haer goud,
Sy kruysten haer leden,
En vluchten na 't woud.
| |
[pagina 620]
| |
't Gaet wel vriend Goods!
Maer voor d'uer des doods,
De welcke eer langh sal kronen u werck,
Moet ghy noch hoen de Eugubijnsche Kerck.
En daer mee blijft
U eeuwigh gestijft
Der Bisschoppen prijs, by 't Monicken loon.
Dit tackje schorte noch aen uw' kroon.
Geluckighen Harder!
't Is over genoegh.
'k En gingh u niet verder;
Ghy eyndighde vroegh.
Uw' Hemelsche vrede
Heeft eynde noch maet;
Maer laet uw' gebeden
Ons komen te baet.
|
