Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 611]
| |
[pagina 612]
| |
WAt waren't voor rijckdommen,
Sint Elbert Konings Soon
Van Engeland! daeromme
Ghy liet de rijcke Kroon:
En 't Egmond aende strand
Quaemt leven, en quaemt sterven,
Quaemt laten, en quaemt derven
U lieve Vaders-land.
Als meerder quam, most wijcken
Het minder, soo men seyt.
Het waren grooter Rijcken,
't Was hoogher Majesteyt:
't Was al te schoonen Kroon,
Die my daer voor te geven,
Een eeuwigheyt van leven
Belooft had Godes zoon.
De kroonen, die wy draghen
Hier op der aerden, zijn
Niet dan voor weynigh daghen,
End' om en om met pijn
Besinghelt, en met haet;
Maer d'Hemelsche juweelen
Die God daer uyt sal deelen,
En hebben end, noch maet.
God danck! ick heb gekosen
Een wel berade kans;
Als ick voor Tijdelosen,
| |
[pagina 613]
| |
Nam d'onverlepte krans.
En dat op 't voorschrift noch
By namen mijns liefs Heeren.
Soo dat ick wel waerdeeren
Kon 't seker, voor 't bedrogh.
Gelooft zy Goods ghenade,
Van nu tot alder tijd,
Die my door dese paden
Te voren heeft bevrijdt.
Hy liet sijn vaders Hof,
En quam hier op der aerde,
Met jammer en onwaerde,
Besueren straf en stof.
Voorwaer een groot exempel!
Des ick my stracks beried,
Voor Christus, en sijn Tempel
De rest te achten niet.
Dit docht my 't hooghste goed;
Dit was de rijcke parel,
Daer een manhaftigh karel,
Al 't sijn voor waghen moet.
Sint Elbert! meer als reden:
Man Goods! g'had groot gelijck.
Laet ons dan oock besteden,
Aen een soo hoogen Rijck,
Al wat van daed, oft hoop,
Wy hebben op der aerde:
Want voor soo grooten waerde
Is 't al te goeden koop.
Voor al, wil God verhoeden,
Dat wy verlaten niet,
Daer ghy soo rijcken goeden,
Ten lieven danck voor liet.
'k Wil segghen, d'oude leer:
Die ghy ons hier quaemt preken.
Och! laet ons niet versteken
Van dese immermeer.
| |
[pagina 614]
| |
Dit suldy ons verbidden
Wel door u krachtigh woord:
Als gh'u voor ons in't midden,
Met Sinte Willeboord,
By Gode maer en steld.
Wilt dan te samen spannen,
O uytgelese Mannen!
Uw' leeringh lijd gheweld.
|
|
