Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE GETULIUS, Martelaer, met sijne gezellen tot Romen.
X. Iunij.

Stem: Vostre humeur ne m'a point faché.

GAet Symphorosa! gaet en draeght
Getulium uw' man ter aerde.
Maer nu den Heer sijn ziel ghebaeght
Heeft met gesteent, van sulcke waerde:
Zoo weet dat navenant moet zijn,
Den balsem soet, en 't linden fijn.

't Is aen de Tiburtijnsche weght,
Daer hem den Keyser door den fellen
Licinium wel vast gehecht
Heeft aen een staeck, met sijn gesellen.

[p. 557]

 

Maer Goods gena, en Christus hand

 

Verwaeyen deed den heeten brand.

 

 

 

Des hen den Rechter wreed en stout,

 

De hoofden, die het vyer behouwen

 

Eerbiedigh had, met quastigh hout,

 

Moordadigh op heeft laten spouwen,

 

Tot dat hen d'aengename ziel

 

Vervloogh, en 't breyn ter aerden viel.

 

 

 

Raept ghy weer op, met bloed, met al,

 

Met huyd, met hayr, end' al het ghene

 

Uw' lieve sucht bevinden sal,

 

Van hen gestroyt, op sand of stenen.

 

Soo datter oock een hayrken slechts,

 

Niet en verwaey van Christus knechts.

 

 

 

Siet dat g'hier innen niet en mist

 

Te dienen God, en sijn' gemeente:

 

Want hy en wil niet dat te quist

 

Het minste ga van hun ghebeente.

 

Des sullen sy voor des eer,

 

Door hun gebeen ons helpen weer.