Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
AuteursrechtvrijStem: Ghy zijt een Koningh excellent.
SOo wie in my gelooven sal,Ga naar margenoot+
Gestut door d'algenade
Mijns hands, sal boven dit getal
Noch doen vry grooter daden.
Aldus sprack Christus onsen God
Wijlen op der aerden, tot
| |
[pagina 449]
| |
D'Apost'len, als sijn maght
Wond'ren groot te wege braght.
Het was te Cracou wel te sien
By Stanislaus tijen,
Die oock de dooden dorst gebien
Oorkonden te verlijen;
Nae dat sy nu drie jaren langh,
Hadden onder 's doods bedwangh
Gerust, en niet dan stof,
Laghen in het swarte hof.
Den Bisschop hadde na sijn ampt
Bestraft 't onreyne leven
Des Konings, die daerom vergramt,
Door bitt're gal gedreven,
Goods dienaer t'achterhalen socht:
Tot dat hy hem had gebrocht
Soo veer, door haet en nijd,
Van de Stoel te maken quijt.
Hy socht, hy vond, hy klaeghde, dat
Den Priester had onthouwen
Een lange wijl, ja noch besat
Van hem, ter quader trouwen,
Een hof, de welck' hy voor sijn Kerck
Had gekocht, doch sonder merck
Van schriftelijck bescheyd,
Leyder! uyt eenvoudigheyd.
Vergeefs, vergeefs bedurven Prins!
Uw' aenslagh sal mislucken.
Het oordeel Goods gehengt geensins
Dat uw' hand hem ontrucken
Sal nu of immermeer de staf:
Om een Christelijck bestraf,
't Welck ghy van Godes vriend
Dubbeldt over had verdient.
En geeft hem (hoeg'er oock om lacht)
Geen tijd meer als drie daghen.
Dat voor uw' vierschaer wierd gebracht
| |
[pagina 450]
| |
Den man, die'm opgedraghen
Het hofken heeft, daer ghy om twist.
En ghy sult uw' argelist,
Door overtuyght bescheyd,
Sien vergaen al is't u leyd.
Wat meer! De Bisschoplijcke staf,
Na plight van goede wercken,
Komt op het drie verjaerde graf
Des koopmans, met sijn klercken.
En doet daer uyt, te sijnder blijck,
Rijsen het verrotte Lijck:
Tot dat het voor't gherecht
Had verdedight Christus knecht.
Maer leyder! sulcks men 't vuyle slijck
Siet door de Son verharden,
Soo saghmen t'opgeblase Rijck,
Hier door, noch booser werden.
Soo langh tot dat den Koningh aen
't Aetaer Goods, dorst selfs verslaen
't Onnosel leven van
D'alder uytgesochtsten man.
Ja dee noch stroyen over 't veld
De leen, die van de dieren
Bewaerd, maer van den Heer gesteld
Te gaer weer, in manieren
Als voren, wel getuyghden, wat
Hooghe plaets de ziel besat.
O Stanislae! toont
Door gebeen noch waer ghy woond.
|
|