Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 438]
| |
VErbreyd, 't is meer als reden,
Van nu tot alder eeuw,
Van hier tot alle steden,
De waerde vande Weeuw,
Die dubb'le pijn
Besuerde om te baren
Den tijd van dertigh jaren
Haer Soon Sint Augustijn.
Sy was nu eens sijn Moeder
Geworden na den vleysch,
Maer eer s'hem den Behoeder
Kon baren noch een reys,
Och! wat een rouw!
Och! wat al suen smerten
Der zielen, en des herten,
Verdroegh die goede Vrouw.
Wat straten en wat wegen
En liep sy hem niet na,
Om hem den dieren segen
Van 't Goddelijck gena
Te krijghen? wat
Een menighte van tranen
Vergoot sy langs de banen,
Terwijl sy voor hem badt.
Daer waren geen Prelaten
S'en lagh hen op de le'en,
Om hem te doen verlaten
De Sect der Manicheen,
't Was Oost, 't was West,
Haer Augustijns bekeeringh
Tot Christus ware leeringh
Was altijd 't eerst en 't lest.
Soo langh tot datter eenen
(Voorwaer met rijper raet)
Daer voor sy was verschenen,
Haer seyde: Vrou houdt maet.
Laet sijn vermaen
| |
[pagina 439]
| |
Soo langh noch wat berijen,
Dat van sijn Ketterijen
't Geswel wat is vergaen.
Dan sal hy wel bedaren
Van selfs; Maer d'arme Vrou
En kon haer niet ontswaren
Hier mede van den rouw.
Des hy haer sey:
Gaet heen, leeft wel als voren,
Want hoe sou gaen verloren
Een kind van sulck geschrey.
Wat meer? haer warme tranen
Verdiende voor haer Soon
Het Doopsel te Milanen.
Maer als sy naer Hippoon
Haer Vaders-land
Te rugghe souden keeren,
Hiel haer de hand des Heeren
Aen d'Hostiaensche strand.
Doch wel met haer behaghen,
Des sy niet langh voor heen:
Wat heb ick hier te draghen
Noch langer dese le'en,
'k En wensche niet
Dan dat hem sou begeven
Mijn Soon tot beter leven,
En dit is nu geschiet.
Dit hebb' ick nu gekreghen
Meer als ick had gehoopt.
Maer nu 't des Heeren segen
Belieft, dat my verloopt
Het leven hier,
Soo suldy aende haven
Van Romen my begraven,
Naer Christenen manier.
Doch sonder yd'le glory,
'k En soeck hier toch niet groots,
| |
[pagina 440]
| |
Wanneer ghy mijn memorie
Maer houdt voor 't Autaer Goods,
Van waer de hand
Des Priesters in mijn leven
Soo dick my plagh te geven
De Hemelsch' offerand.
Hier mee vloogh uyt de leden
De God-bevruchte ziel,
Tot daer sy gingh vertreden
De Sterren met de hiel,
Van daer soo laet
De kracht van uw' gebeden,
O Moeder, hier beneden
Ons komen oock te baet.
|
|
