Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 412]
| |
 | |
[pagina 413]
| |
HOud staende Ursicijn!
Geleerden Medecijn,
Christus lieve wet
Met mannelijck opset.
Gedenckt u kloeck verstand,
End' uw' hervaren hand,
Die de krancke leen
Soo dick genesen de'en.
Ey laet nu in 't verdriet
Uw' ziel toch blijven niet.
Sed cura Medice
Nunc te-met-ipsum mee,
Want d'oprechte sucht,
Eerst voor haer selven ducht.
Dus riep met luyde tael
Den Martelaer Vitael,
Als hy Ursicijn
Sagh waggl'en inde pijn.
Maer wel met groot gelock;
Den Confessoor voltrock
Sijn begonnen werck
Ter dood toe, even sterck.
Voorwaer een schoone kuer!
Geluckigh was het uer,
't Welck, door een leke hand,
Soo grooten onderstand,
Ursicino dee,
| |
[pagina 414]
| |
In een soo droeven wee.
Want sekerlijck den man
Nu schier verwonnen van
't Pijnelijck geweld,
Had Christus lieve veld
Verlopen, end' ontkend
Sijn naem; waer daer ontrent
Met soo vromen geest
Vitalis niet geweest.
Een liefde daer den held
Sijn leven mee gesteld
Heeft voor sijn broeders ziel,
Die sonder hem verviel
Uut de hooghste Stoel,
In d'alderdiepste poel.
O wel geluckte banck!
Wat lof, wat eer, wat danck,
Sal na Goods gena,
Ten Hemel vroegh en spa,
Den man wel geven weer,
Aen een die hem soo teer
Voor sijn hooghste goed
Getoond heeft van gemoed?
Vitael! dit rijcke lot
Schrijf ick u toe, naest God:
Want sonder uw' vermaen,
Waer 't met mijn ziel gedaen
Eeuwelijck geweest;
Die nu ten Hemel feest.
Maer lieve! wat ghewin
Kreegh doch des Ridders min,
Van des Heeren gunst,
Voor een soo lieve kunst?
Voorwaer een rijcker loon.
Den Heer gaf hem een kroon
Voor sijn gansche huys,
Door middel van sijn kruys.
| |
[pagina 415]
| |
Hy was den eersten, diet
Op 't rechterlijck gebied
Paulini hard en wreed
Met groot verlangen leed
Te Ravennen, daer't
Op heen noch is vermaerd.
Valeria sijn Vrou,
Noch inden blijden rou
Wesende haers mans,
Ontfingh de Roose-krans
In't Koninglijck Milaen;
Alwaer sy oock ontfaen
Werde, aende pley
Van hun twee Soon bey,
Gervaesjus en Prothaes.
Die dickwils tot solaes
Der ouderen te saem
Beleden Christus naem.
Vliegende ter vlucht
Na't hooghste vande lucht.
Heer IESU uw' genaed
En heeft noch end, noch maet;
Die een eenigh werck,
Gewrocht uyt liefde sterck,
Viervoudelijcken loondt,
Oneyndelijcken kroont;
Met soo rijcken stof
Van u ghestarde hof.
Ontfanght dan dese Psalm,
Due wy u voor de palm
End' Hemelschen Laurier
Uw's vrinds, op-draghen hier.
Wachtende te met
Daer voor sijn groot gebed.
|
|
