Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 407] [p. 407] SS. CLETUS en MARCELLINUS, Pausen van Romen, ende Martelaren Christi. XXVI. Aprilis. Stem: Galathea aerdigh dier. CLetum ende Marcellijn Vyeren wij op huyden. Biddend' hen te willen zijn Hulpers vande luyden, Die door lijden, of door vrees, Gaende met het krancke vlees, Jammerlijck beladen, Vallen in misdaden. Marcellinus die beproeft Inden ouden Tempel Dees' ellend heeft, en behoeft Hier van geen exempel Anders, als sijn eyghen feyt. Ach! hoe was den man beschreyd, Als de Vaders saghen Hem sijn val beklaghen? Diocletianus rood Had door dreygementen Van de alderhardsten dood, En des doods tormenten, D'ouden man doen steken aen Weynigh wieroocks voor Diaen, Wel tot groote schennis Van des Heeren kennis. Maer terstond na dit misdaed Tegens Christus lessen, Trock hy na den Kercken-raed Die tot Sinuessen Was vergaderd, en aldaer, [pagina 408] [p. 408] Overdeckt met asch en hayr, Wurp hem voor haer voeten, Tot Beken van boeten. D'oude Vaders, leyder! niet Sonder groot afgrijsen Van het algemeyn verdriet, Riepen; wy verwijsen D'eerste Stoel te geender stond. Vonnist u met eygen mond. Want de schapen moeten D'harder niet doen boeten. Petrus, in wiens plaets ghy sit Had sich oock vergeten Met gelijck misdaed, als dit, Efter, soo wy weten, Kreegh hy door sijn tranen weer Soen-genade van den Heer. Die wy altijd open Vinden, als wy hopen. End' hier mee dien goen Prelaet Weer een weynigh moedigh; Trock wel rijp beraden naet Hof des Keysers bloedigh. Dien hy, wel met heusch bestraf, D'oorsaeck vande sonden gaf, Daer toe hy gedreven Had sijn oude leven. Marcellijn! geen juyster boet, Om des Heeren segen Weer te krijghen, als u bloed Met een ganschen regen Uyt te storten. Dienaer Gods! 't Was een kort begrijp des doods 't Welck uw' schuld bevrijde, End' uw ziel verblijde. Vorige Volgende