Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 400]
| |
SInt Egbert Priester Goods!
Uw' ziel heb nieuwe vreughd;
Voor 't goed des Hemel-broods,
't Welck ons uw' trouwe deugd
Uyt liefde heeft gestierd
Van't over-zeesche land.
Wel reden dat ghevyerdt
Werd een soo milden hand.
Van d'eerste jaren af
Verlieft op d'enge baen,
Den heyligh hem begaf,
Naer Petrus lief vermaen,
Om als een passagier
Te leven op de aerd,
Die't gheen hy mist alhier
Voor't ander leven spaerd.
Des hy sijns vaders huys
In Engeland verliet:
En g'hoorsaem, arm, en kuys
Te leven sich beried.
Daer hy een gansche tocht
Van Eel-luy wel gemoed
Beneffens hem toebrocht
| |
[pagina 401]
| |
Op hoop van 't hooghste goed.
In Yrland was de plaets,
Alwaer hy koos' de lest
Te wesen van de maets:
Tot datter vande pest
Een goed gedeelt af sturf;
En hy't verlengh des doods
Genadelijck verwurf
Van d'algenade Goods.
Gena, riep hy, gena!
Genade, en geen recht!
En haelt van hier soo dra
Noch niet uw' snooden knecht.
Heer! wilt vergunnen my
Dat ick noch in uw' Kerck
Wat duldelijcker ly,
En naerstelijcker werck.
Des ick van nieuws beloof
Altijd, met hulp uws hands,
Ontbloot van d'aerdsche proof,
Te leven buytens lands.
Wat meer! hy wierd verhoort.
En d'aengename ziel
Haer toegeseyde woord
Volkomentlijcken hiel.
Hy bleef sijn leven lanck
Een Pelgrim; ja den man
Had wel met liever danck
Na 't land getrocken van
De Vriesen, om aldaer
T'oorkonden Godes Soon
Aen't Heydendom, 't en waer
Hem God sulcks had verboon.
Verboon door wind en weer,
End' inspraeck niet te min.
Doch efter meer en meer
Beroerd tot dese sin,
| |
[pagina 402]
| |
Heeft and'ren opgespoort,
Om ('t geen hem was belet)
Aldaer te preken 't woord
Van Christus nieuwe wet.
Gaet Wilboord, Werenfrid,
Gaet, sprack hy, Lebuijn,
Ewaldi bruyn en wit,
Acc', Switbert, Marcellijn,
Gaet Elbert, Winiboud,
Wigbert, en Wilibald!
End' uyt het wilde woud
De schapen Christi staldt.
Gaet predickt Maes, en Rhijn,
Van moede kloeck en sterck.
Den Heer sal met u zijn,
En vorderen u werck.
't Is my geweygert, maer
Ick en benijdt u niet.
Versameltse te gaer,
All' die ghy doolen siet.
O alder-eelste kunst!
O Apostolijcks ampt:
Hoe heeft op dese gunst
Mijn ziel wel eer gevlamt?
Dan 't was voor u gespaerd.
Geluckigh sonder end!
Dat u tot sulcken vaerd
Den Hemel waerdigh kendt.
Vervorderd dan uw' gangh:
En wint een millioen
Van zielen, om 't verlangh
Des Heeren te voldoen.
Wel aen getrouwe knechts!
Gedenckt het rijcke loon
Maeckt my deelachtigh slechts
Van uw' verdiende kroon.
Egberte! meer als reen:
| |
[pagina 403]
| |
Want na gepleeghde wet,
Is oorlogs buyt gemeen
Aen swaerd, end' aen trompet.
Deylt ons alleen wat mee
Door voorspraeck van uw' mond,
Van d'aldersoetste vree
Die God u heeft gejondt.
|
|
