Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 353]
| |
 Vrou Gravinne Waldetruyd:
Met een beker inde hand,
Die den Hemel tot haer sand.
En sey: Vrou! 't sal wel ghelucken;
Weest alleen maer wel gemoed:
Christus sal de vruchten plucken;
Doet dan vlijtigh 't gheen ghy doet.
Maer voor al giet dese kop,
Met drie swelgen in uw' krop.
Waldetrudis! wuldy weten
Wat dit visioen beduyd?
Och! 't zijn Hemelsche secreten.
IESUS nood u tot sijn Bruyd.
Gaet en volght de sporen dan
Van Vincent uw' lieven man.
Desen is u voor ghetreden:
Doch niet dan op u vermaen.
Waerom spoeyt gh'u dan niet mede?
| |
[pagina 354]
| |
Hoe en port ghy u niet aen?
Schickt, terwijl uw' Bruygom klopt,
Dat ghy d'ooren niet en stopt.
Waerom zijt ghy voor d'op-spraken
Dus beducht van oud van jonck?
Denckt met wat bereyde kaken
IESUS wel sijn Kellick dronck?
Heeft hy daer in wat ghespaerd,
Laet dat u zijn lief en waerd.
Ziet dit was de alderleste,
Maer de scherpste prickel, daer
Waldetruyd haer hooghe vesten,
End' haer landen allegaer
Door verliet, ten lieven danck:
Voor haer minnaer, rood en blanck.
Henegouwen was verwondert;
Dagobertus stond verbaest.
Maer als Godes stem soo donderd,
Baert de nauwe hinn' wel haest.Ga naar margenoot+
Obert gaf de waerde siel,
Voor de kroon, het swarte wiel.
't Waren IESUS minne voncken;
't Was haer Bruygoms stercke wijn:
Die haer sinnen maeckten droncken.
Dar sy nu, noch spot, noch pijn,
Hooren, voelen, sien en kon,
Sedert dat s'haer Cel begon.
Waldetrudis deylt ons mede
Wat van desen lieven dranck;
Of, door gunst van uw' ghebeden,
Een kleyn lootjen vanden ranck
Daer soo lieven druyf aen groeyt,
Daer soo soeten wijn uyt vloeydt.
|
