Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SINTE HERMANNUS, van Steyne-veld.
VII. Aprilis.

Stem: Bereyd u huys terstond.

HErmannus, 't heyligh kind,
't Welck IESUS den Behoeder
Van d'eerste jeughd bemind
Heeft met sijn Maget Moeder;
Was zeker al te hart
Genaemt, des hy met rede,
Ioseph gheheeten werd:
Na Iosephs zachte zeden.

[p. 350]

 

 

 

Ioseph, om dat hy scheen

 

Schier sonder gal te wesen.

 

Ioseph, om dat sijn le'en,

 

Tot kuysheyd uytgelesen,

 

Hem noyt aen deden strijd.

 

Een sonderlinghen seghen!

 

Die'm de Ghebenedijdd'

 

Der vrouwen, had verkreghen.

 

 

 

't Was d'alder-reynste Maeghd,

 

Door wien hem Goods ghenade

 

Te geven had behaeght

 

Een ballast van weldaden.

 

Sy holp van hoofd te hiel,

 

Sijns lichaems siecke suchten;

 

En vulde hem de ziel

 

Met d'alderschoonste tuchten.

 

 

 

Daer over hy weerom,

 

Naest Gode, te behagen

 

Socht d'alder-reynste blom,

 

Ten eynde van sijn dagen.

 

Ja om aen haer 't besit

 

Sijns herten, gantsch te laten:

 

Nam hy aen't Lelij-wit

 

Van 't heyligh Premonstraten.

 

 

 

Hier leefd' hy, wel ghewis

 

Sijn broed'ren tot exempel,

 

Den lesten aenden disch,

 

Den eersten inden Tempel:

 

De reste al een Lam.

 

Tot dat den hoogen Hemel

 

Van Steyneveld hem nam

 

In sijn bewaerde schemel.

 

 

 

Hermanne! Godes vriend,

 

Die mids uw' sachte sinnen

 

De gracy hebt verdient

 

Van d'hooghste Koninginne;

 

Verkrijgh ons door ghebeen

[p. 351]

 

Van d'ed'le Iesse roede,

 

Met reynigheyd van leen,

 

Oock sachtigheyd van moede.