Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 307]
| |
WOlframnus quam van Fontanel,
Om d'oude Vriesen
Den Hemel, voor de diepe hel,
Te doen verkiesen.
Hy deed' eer langh een grooten hoop
Van wilde sielen,
Voor't water-bad van Christus doop
Ter aerden knielen.
Radbodus Soon, oock met de rest;
Dies hy noch nader
Te komen socht, en dee sijn best
Oock tot den Vader.
Die nu alree bewogen scheen,
Mids dat hy 't leven,
Door Wolfert, aende doode leen
Weer had sien geven.
Maer, leyder! als hy nu bereyd
Stond om te wassen;
Vermalde sijn hovaerdigheyd
De reynste plassen.
Veel liever met mijn edel huys,
In d'hel te wesen;
Als na den Hemel, met gespuys
Van volck geresen.
Ellendigh! had gh'uws vaders hof, [Psal. 44.11]
En volck vergeten:
Ghy waert nu oock tot Godes lof
Om hoogh geseten.
Een spiegel, dat noch vleesch noch bloed
Van hooge moeden,
Sal komen tot de weelde-vloed,
Van d'eelste goeden.
| |
[pagina 308]
| |
Maer Wolferts loon was by den Heer
Des niet te minder.
Bid Gode, dat hy van ons keer
Gelijken hinder.
|
|
