Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

SS. FELICITAS en PERPETUA, Martelerssen Christi.
VII.Martij.

Stem: Mijn vriest hier, en mijn vriest daer.

[p. 269]

JEsu kroont Felicitas
Onse mede-suster:
Met ons, op dit eyghe pas;
Op dat wy geruster
Gaen sterven// end' erven// de kroon.
Bystaetse// en laetse
Met vroeger genade
Toch baren haer Soon,
Als andere sijn' gewoon.

Haer rest noch na dat sy waend,
Aenden tijd van baren
Meer als een geheele maend.
Des men haer wil sparen,
En mijden// van lijden// tot dat
Haer pijnen// verdwijnen,
Maer opend haer, IESU!
't Afgrondighe vat
Van uwer genaden schat.

Aldus had Perpetua
Met haer mee gevangen
Aen het Goddelijck gena,
Uyt een groot verlangen.
Om t'ende// d'ellende// van kraem,
Het leven// te geven
Ter eeren// des Heeren,
Met alle te saem,
Voor IESUS haer Bruygoms naem.

[p. 270]

 

 

 

Godes segen goed, en groot,

 

Op't gebed der armen,

 

Quam haer met de sure nood

 

Vande kraem ontfarmen.

 

Sy weende// sy steende// sy lee,

 

Sy dwarste// sy parste,

 

Naer vrouwen manieren,

 

In sullicken stee,

 

Haer pijnen, van wee te wee.

 

 

 

Wat gejammer, wat getier,

 

Maeckt g'hier in den kercker?

 

Riep de wacht, ellendigh dier!

 

Sydy noch niet stercker?

 

Hoe sulde// ghy dulden// de dood?

 

Die't swaren, die't baren,

 

Soo droeven ellende,

 

Soo klagtigen nood,

 

Gevoelen doet in de schoot?

 

 

 

Laet u spotten, goeden vriend!

 

Dit's de penitency

 

Soo van moeder, als van kind.⁺

 

Maer een goe conscienty

 

Is blijde// in't lijden// en Godt

 

Vertroost haer// verpoost haer//

 

Wanneer sy gepijnigt

 

Word door sijn gebod,

 

Door't wachten van't hooghste lot.

 

 

 

't Bleeck des and'ren daegs oock wel,

 

Want die in haer weten

 

Had getoont soo grooten quel,

 

Lee de scharpe beten

 

Der dieren// der stieren// soo koel

 

Van sinnen// en minnen//

 

Al of sy versteken

 

Van alle gevoel,

 

Geslapen had in haer stoel.

 

 

 

Christen menschen, duld en doogt

+ Gens.3.16.

[p. 271]

 

Hier, met dese vrouwen:

 

D'eene baerd, en d'ander soogt;

 

Leerdt hoe gh'u moet houwen

 

In tijden// van lijden// versoeckt

 

Met stade// genade//

 

Dat IESUS uw' krancke

 

Geboorte verkloeckt,

 

Wanneer u de wereld vervloeckt.