Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 221]
| |
[pagina 222]
| |
Houd niet af tot prijs end' eer
Uw' landsaten te vermanen,
Op dat s'immers danckbaer zijn
Gods gena voor Sint Silvijn.
Sint Silvijn die van Tolosen
Was ghekomen aende kant
Van't Noord-weste Vlaemsche land,
Om daer Leeljen, om daer Roosen
Voort te teelen, sulcks den Hof
Christi baerd tot Godes loff.
Och! wat kreegh de Vlaemsche Nacy
Door de overkomste van
Een soo aengenamen man
Wel een rijcke schat van gracy,
Hoe bewassen, hoe beplant,
Saghmen stracks het Vlaenderland?
Dorre heyden, droge duynen,
Daer te vooren noyt en wies,
Als een dijstel, als een bies,
Lagen als geblomde Tuynen,
Groeyden, vloeyden na de wijs
Niet dan van een Paradijs.
En hoe kond 't oock minder wesen,
Daer met woorden, daer met werck,
Leerde sijn bevole Kerck
Een Prelaet soo uytgelesen?
Die geen weelden, die geen schat
Anders als in God en had.
Hy gebruyckte veertigh jaren
Geenderhande kore-werck.
Als het geen hem Christus Kerck
Deed bedienen van d'Autaren,
Doch verwesendt in een kost
Van hem die ons heeft verlost.
Maer om tijdtelijck te leven,
Was den goeden man genoegh,
't Geen van selfs de aerde droegh.
| |
[pagina 223]
| |
Dese placht hem oock te geven,
Slaepstee op haer harde schoot,
Als tot slaep hem drongh de nood.
Dit was 't leven van Baptiste,
Goe Silvine! met den welck'
Ghy nu drinckt uws Heeren Kelck,
Want die hier de weelde misten,
Hebt nu voor't verspaerde lot
't Aldersoetste lust genot.
Doet het ons met u genieten
Door de gunst van u gebed,
Des zijn wy na Godes wet
Weer tot alderley verdrieten,
Die den Hemel ons opleyt,
Willigh, duldigh, en bereyd.
|
|
