Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer

ONSER L. VROUWE FEEST, bequaem om te singen op alle L. Vrouwen daghen.
II. Februarij.

Stem: Als 't begint.

[p. 169]

[p. 170]

GEgroet, gepresen,
Gelooft moet wesen
De Hemelsche Princesse.
Die als een roede
Quam uyt den bloede
Van't Koninglijcke Iesse.
't Was Anna diez' ontfingh:
Maer vry van sonde.
Noyt ongehoorder dingh!
Des ick met vreughden singh
Een gaef soo sonderlingh,
In haer bevonden.

Sy wierd geboren,
Maer uytverkoren
Van Gode tot een Moeder:
Die vijftien jaeren
Daer na sou baren
Heer IESUM, den Behoeder.
Recht als den dageraet
Het licht der Sonnen
Al rijsende voorgaet:
Heeft op gelijcke maet
De wereld, t'haerder baet,
Dit kind ghewonnen.

Maer sulcks gegeven,
Most sulcks oock leven
Tot tucht, en tot exempel.
Des sy besteden
Haer tere leden
Een dienst gingh vanden Tempel.
Van haer drie jaren oud,
Op Goods begeeren,

[p. 171]

 

Als een Olijven hout

 

Geplantet, en bedouwt

 

In't aengename woud

 

Van 't huys des Heeren.

 

 

 

Hier na ontmoete,

 

Beneegh, begroete

 

Haer d'Engel, vol van gracy.

 

Des s'haer verneerde,

 

En consenteerde

 

In Godes Incarnacy.

 

O eer! o weldaed groot!

 

O vreemt mirakel!

 

Den winner vande dood,

 

Quam tot de Iesse loot,

 

En maeckte van haer schoot

 

Sijn Tabernakel.

 

 

 

Des hy voort spoorde,

 

Met stille woorden,

 

Sijn Moeder na de wegen:

 

Daer hy sijn looper,

 

Sijn vriend, sijn Dooper

 

Sou geven d'eersten segen.

 

Helaes! Elysabet

 

Gods trouwe Deeren,

 

Riep: blom van Nazaret!

 

Van waen heb ick te bet,

 

Dat g'op mijn snoodheyd let

 

Moeder des Heeren?

 

 

 

Voorwaer met reden.

 

Maer als verleden

 

Den tijd was, die te voren

 

Den Soon des menschen,

 

Na lange wenschen,

 

T'erschijnen had verkoren;

 

Vol baerde sonder rou,

 

('t Reyn onvermindert)

 

De suyverste Jonckvrou:

[p. 172]

 

Recht als des Hemels dou,

 

Een vliesjen laten sou

 

Gaef onbehindert.

 

 

 

Mijn siel vermeere

 

Den lof des Heeren;

 

Songh hier de Maegd der Maegden.

 

Hoe veel te reynder,

 

Soo veel te kleynder.

 

Des sy haer gaefheyd waeghde,

 

Wanneer s' haer offerand

 

Ten Tempel dede,

 

Met Duyfjes inde hand,

 

Als of het dierste pand

 

Van d'ongeraeckte stand

 

Haer waer ontgleden.

 

 

 

Geluck gewerde,

 

Geluck volherde

 

Met u, vruchtbare Moeder!

 

Ghy won te gader

 

Uw' Soon, uw' Vader

 

Uw' Schepper, uw' Behoeder.

 

Maer wat een hoogen stee

 

Hebt ghy mids desen

 

In 's Hemels rijcke vree?

 

Maegd, witter als de snee!

 

Deylt toch een weynigh mee

 

Uw' arme wesen.