Gulde-jaers feest-daghen of den schat der geestelycke lof-sangen gemaeckt op elcken feest dagh van 't geheele Iaer
(1635)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 51]
| |
[pagina 52]
| |
RYst Joseph, rijst op inde nacht,
Uw' Ezelinn' ontbindt,
En voerdt de Godts-beminde vracht
Van Moeder, en van kind,
Naer Pharoos land, en blijft aldaer
Zoo langh in vrede woonen,
Tot dat ick u weer openbaer
En Gods bevel kom toonen,
Want siet de handen// Leyder, vanden
Wreden Prins,
Korts sullen met// bebloed opset,
Staen na de siel des kinds.
Zoo ras geboon, soo ras gevlucht,
Hy nam de Iesse roe,
Met haer gebenedijde vrucht//
En liep na Memphis toe,
Serapis viel van boven neer,
En al d'Egyptsche Goden
Gevoelden dat d'oprechten Heer
Voor by haer quam gevloden,
Ja selfs de hooge// boomen bogen
Sich ter aerd,
| |
[pagina 53]
| |
En de'en bemerck, wiens handen werck
Haer tacken had gebaerd.
Ontfangt de vlucht Egyptsche volck,
Ontsegt hen geen geley,
Want dit is de sneeu witte wolck
Die Amos Soon voorsey,
Daer op Iehova rijden sou
Tot binnen in uw' steden,
Noyt liever kind, noyt reynder vrou
Haer komst streckt u tot vrede,
Ziet hoe de snode// valsche Goden
Hem ontsien?
Het vuyl ghespoock// moet na den roock
Weer vander hellen vlien.
O beste tyng! o blijdste maer!
Dit is den Heer, voor wien
Ghy bouwen sult een hoogh Autaer,
Ghy buygen sult uw' knien,
En dienen middel in u land,
Naer eysch van alle reden,
Sijn Majesteyt met offerand,
Met Wieroock, en gebeden,
Alree soo goyt hy, zayt hy, stroyt hy,
't Lieve zaed,
Waer door eer langh// uw' woud, uw' strangt
Vol schoone vruchten staet.
Maer ghy by namen kleyn gehucht
Van Materraea, daer
De Moeder vande Maegde vrucht
Haer doeckskens maeckte klaer,
In een Fonteyn, wiens lieve nat
De Krancken doet genesen,
End' uyt het sand een diere schat
Van balsem heeft geresen,
Egyptenaren! laet dan varen
Nu voortaen
Uw' valsche wet// en Nazeret,
| |
[pagina 54]
| |
Op uw' Autaren staen.
Rijst nu weer Joseph Davids Soon
En voerd met trouwe hand
Het Heerschap vande hooghste kroon
Weerom na 't Jood-sche land,
Herodes die sijn mes ghewet
Had om het kind te dooden,
Is daer van door de dood belet,
En nae de hel ontboden.
Keert dan van teder// herten weder-
Om nae huys,
Den Hemel sal// door bergh door dal,
U vrijen van gedruys.
Men teeg op reys, en God die sand
Sijn Soone vranck en vry,
Na Naes'ret, uyt Egipten land:
Op dat de prophecy
Vervult sou werden. Christen mensch,
Draegt u hier op der aerde
Van jongs beens af, met lieve wensch
Verduldigh in onwaerde,
Betoomt uw' sorgen, vande morgen,
En betracht
Te wesen hier// een ballingh schier
Die na verlossingh wacht.
|
|
