Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 555]
| |
Stem: Zoo ’t begint.
CVr mundus mi-li-tat,
Hoe steekt de werelt dus,
Sub vanâ Gloriâ? Cujus pro-
Na yd’le ydelheyd? Wiens hoogste
spe-ritas// Est transito-ri-a//
voorspoed flus, In’t alderdiepste leyd,
Tam ci-tò la-bi-tur,
Want rijkdom, weeld’ en all’
| |
[pagina 556]
| |
Ejus po-ten-ti-a// Quam va-
Des werelds staten zijn// Zoo breu-
sa figu-li// Quae sunt fra-
kel als by val// Onz’ aerde
gi-li-a.
vaten zijn.
II.
Plus fido litteris scriptis in glacie,
Quam mundi fragilis vanae fallaciae:
Fallax in praemijs, virtutis specie,
Quae nunquam habuit tempus fiduciae.
Veel eer, al is het broos, op ‘t ijs te bouwen is,
Als op de wereld loos, u te betrouwen is,
Als ghy zult meenen nu, gebout en vast te staen//
Zal zy begeven u, en zult te gronde gaen.
III.
Magis credendum est viris fallacibus,
| |
[pagina 557]
| |
Quam mundi miseris prosperitatibus.
Falsus in somnijs, & voluptatibus,
Falsus in studijs & vanitatibus.
Neemt raedt en voor u ziet// want groot is haer bedrog,
Zy is uw’ Moeder niet// maer geeft bedurven zog.
Als zy u biedt de borst, of aen uw’ wang een zoen//
Keerd u, lijdt liever dorst, en schout de schorpioen.
Met recht de schorpioen// die naem is zy wel waerd:
Want als z’ u biedt de mondt, zoo steek z’ u mette staert.
Haer kellijk schoon verguld, vol zoo ghy waent van wijn,
Vervalscht is en vervuldt, met doodtelijk fenijn.
IIII.
Dic ubi Salomon olim tam nobilis?
Vel ubi Samson est, dux invincibilis?
Vel pulcher Absalon vultu mirabilis?
Vel dulcis Ionathas multum amabilis?
Waer is toch nu de hand// van Samson onvervaerd?
Of Salomons verstand// in wijs heyd zoo vermaerd?
Saul, en Ionathas// wel eer, zoo lieven paer?
| |
[pagina 558]
| |
En die zoo prachtig was, met zijn goud gelu haer?
V.
Quò Caesar abijt celsus imperio?
Vel dives splendidus, totus in prandio?
Dic ubi Tullius clarus eloquio?
Vel Aristoteles summus ingenio?
Zegt waer gebleven is// nu Cesar nae zijn doodt?
Of waer nu ’t leven is// van Alexander groot?
Waer Marcus Tullius// met zijn vergulde tong?
Waer is Virgilius// die zoo veel vaersen zong?
Waer is Themistocles// met al zijn Heerschappij?
Of Aristoteles// met zijn philosophy?
Waer is Demosthenes// en waer zijn nu gegaen
Thales, Empedocles// en Hector de Trojaen?
VI.
Tot clari proceres, tot rerum spacia,
Tot ora praesulum, tot regna fortia,
Tot mundi Principes, tanta potentia?
In ictu oculi clauduntur omnia.
Zoo meenigh Prince fier// van maght en hoog van borst//
| |
[pagina 559]
| |
Die men in ’t aenzien schier// niet eens aenzien en dorst?
Haer pracht had nau geleeft// zegt vry: ist mogelijk?
Alss’ eyndt genomen heeft// in een kleyn ogenblijk.
VII.
Quam breve festum est, haec mundi gloria?
Vt umbra volucris, sic ejus gaudia.
Quae simper subtrahunt aeterna proemia,
Et ducunt hominem ad dura devia.
Ziet nu wat korter feest// des werelds weelden is.
Iae dat haer aldermeest// maer schijn van beelden is.
Die anders meenden ziet, heeft zy begeven ras,
Want dat zy waenden iet// niet dan een schaduw was.
VIII.
O esca vermium. ô esca pulveris!
O ros, ô vanitas, cur sic extolleris?
Ignoras penitus, utrum cras vixeris;
Fac bonum omnibus tam diu quam poteris.
O Aerd! o wormen aes// stof, aesch, comt zegt my nu:
Waer toe al dit geraes// waerom verheft ghy u?
| |
[pagina 560]
| |
Gh’en sijt niet zeker of// ghy morgen leven zult,
End’ uw’ verworpe stof// is nimmermeer vervult
IX.
Nil tuum dixeris, quod potes perdere.
Quod mundus trubuit, intendit rapere.
Siuperna cogita, cor sit in aethere:
Foelix qui potuit mundum contemnere.
Prins, die in Christo leeft// dit is Bernardus leer,
Dat u de wereld geeft// zal zy u nemen weer.
Klimt op met hert en wensch// wilt boven woonen gaen.
Geluckig zalig mensch// kundt ghy dit les verstaen.
|
|