Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 225]
| |
 begrepe lied// ’t Verschil, ’t welk
tusschen u-wen disch// En Chri-
stus ware tafel is.
II.
Aen deze plagmen eer te bien Ga naar margenoot+
Van ouds, met twee geboge knien.
Geboge knien ter aerden neer.
En zey: ‘ken bens niet waerdig Heer!
III.
Men sloug, men klopte voor de borst.
Noch daer was geen die raken dorst,
Ten waer hy eerst had aengebe’en, Ga naar margenoot+
d’Hoogwaerde van de reinste le’en.
IIII.
De Tafel Christi, nae ’t bericht Ga naar margenoot+
Der Vad’ren, was altijd verlicht
Met Was, ’t welk daer op nacht en dag.
Tot meerder eer, te branden plag.
V.
De Vaders maekten grote nood, Ga naar margenoot+
| |
[pagina 226]
| |
Als ’t minste van’t gezegend brood,
Of van het alder-dierste nat,
Viel uit het roo vergulde Vat.
VI.
Vergulde Vat: want dus zoo wierd
Het hoogste Sacrament gevierdt. Ga naar margenoot+
De Kelk was goud, de Schotel mee
Daer uit men ’t heilig deylen dee.
VII.
Dee deylen als een offerand.
En niet dan uit eens Priesters hand
Alleen, die deur gewijde magt, Ga naar margenoot+
De Leeken dezen offer bragt.
IIX.
En dat, om noch met woorden claer Ga naar margenoot+
Te drukken uit, van Goods Autaer:
Daer op het overschot bewaerd,
En voor den zieken bleef gespaerd.
IX.
Zegt my nu eens; hoe past dit op
’t Fatsoen van uw’ gebrokte sop?
Die niemand, leek noch klerk aenbid,
Maer eet, gelijk m’aen Tafel zit.
X.
Aen Tafel op uw’ aersgat neer
Daer wijn en brood, noch min noch meer,
Genut werd; en met recht daerom
Niet dan uit een gemeyne kom.
XI.
Men eet, men drinkt, men giet, men mengt,
Men kruimt, men stroit, men stort, men plengt;
| |
[pagina 227]
| |
Men keurt niet nau, want ’t geen de mond
Ontvalt, ist voordeel vanden hond.
XII.
End’ op alzulken mael en past
Noch was-licht, noch gewijde last
Noch Priesters ampt, noch Goods autaer.
De sop is elk toch even naer.
XIII.
Behalven die de Medicijn
Verboden heeft of brood, of wijn:
Daer over de Geneefse wet
De siekken speent van dit banket.
XIIII.
Maer lieve vrienden kundy noch
Hier aen niet zien het nieu bedrog:
Zoo zegt, wat baet of kaers of bril
Wanneer den uil niet zien en wil.
|
|
