Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
XL. Dosis.
| |
[pagina 127]
| |
 Hoop, en Liefd’// Drie d’alder-
schoonste jeugden// Van de deugden.
II.
’t Geloof doedt ons aenvaerden,
Op ’t Kerkelijk oorkond,
Al wat oit openbaerde
Des Heeren waere mond.
Om ons in als te zetten
Naer zijn wetten.
III.
De hoop draegt ons verlangen
Door ebbe, en door vloed;
Tot dat wy eens ontfangen
Het alderhoogste goed:
Daer alle Christen menschen
Hier nae wenschen.
IIII.
De liefde trekt de zinnen
Van d’aerd’, en hechtz’ aen God:
| |
[pagina 128]
| |
En doedt ons niet beminnen
Als ’t Hemelsche gebod.
Een deugd die geen belenden
Zullen enden.
V.
O alder eelste Aver!
Maer hoe magt komen, dat
Calvijn van deze klaver
Ons trekt het tweede blad?
En nae de Kroon wil lopen
Zonder hopen?
VI.
Want hoe kan staende blijven
De hoop, in Wijf of Man,
Die zich een stand toe schrijven
Die noit vervallen kan?
Want hoop en mag niet wezen
Zonder vrezen.
VII.
Doedt Paulum dan uitwissen
Het geen hy wijlen schreef.
Of zeker kendt te missen
Den yver, die u dreef,
Tot zulke ongebonde
Nieuwe vonden.
IIX.
En wild o Katholijken!
(Ik rae u naer ik lees)
Van ’t oudt geloof niet wijken:
Maer tusschen hoop en vrees,
Vw’ Christen roup versterken Ga naar margenoot+
Met goe werken.
|
|
