Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen

[p. 52]

XVII. Dosis.
Het Canon.

Stem: Nerea schoonst’ van uvv’ Gebuiren.

 

WAerom en liet de kerk
niet blijven// To-biam, en de
Machabeen// Met al de rest der
Apo-crijven// Gelijk die
wa-ren lang voorheen

[p. 53]

 

II.

 

De Apokriven laetze blijven

 

Als Esdras derd’, en vierde bouk;

 

En meer daer toe, die z’ons doed schrijven

 

Ten Bijbel niet dan in een houk.

 

III.

 

Maer d’and’re waren noit haer leven

 

Zoodanig, vrind! al heeft men daer

 

Wel eertijdts ook wat om gekeven,

 

Eer datze wierden openbaer.

 

IIII.

 

Het jae, en ’t neen, was deur malkander

 

Altijd vermengt: zoo dat het geen

 

Getwijfelt wierd van d’een van d’ander

 

Beleden wierd, met vaste reen.

 

V.

 

Dit dulde Godes wel behagen

 

Zoo lang, dat hy ons door zijn Kerk

 

Van Nicen, Romen, en Cartagen,

 

De waerheyd tuigde met zijn merk.

 

VI.

 

* ’t Bouk Iudith kreeg zijn lesten zegel ⁺

 

Te Nicen, vanden grooten raed.

 

Maer Romen stelden ons den regel

 

Des Bijbels, die noch huyden staet.

 

VII.

 

Wild ghy hier nu yet tegen zeggen,

 

En blijven dutten, als voor heen:

 

Zoo laet Iacobus Brief ook leggen ⁺

 

En Pauli schriften aend’ Hebreen.

+ S, Hieronimum Praefatione in Iudith, Innocentius 1, Epist, 3, ad Exuperium c, 7 Concilium Cartag, 3, S August lib, 2, de doctrina c, 8, Gelasius in Conc, Romano tomo 2, Conc, & c, Waer uit volgt dat het Canon, zulks het nu gebruikt werd, oud is 1228, jaren,

+ Aende Brieven Pauli totten Hebreen, Iacobi, Iudae, tvveden, ende derde Ioannis, Item aende openbaringe desselfs, is vvel eer by zommige getvvijfelt gevveest, als blijkt uit Eusebio lib. 3. hystoriae c. 3. & 25. Item uit S. Hieronym. de viris illustribus. Ende nochtans heeftze de H. Kerk daer nae voor Kanonijk aengenomen.

[p. 54]

 

IIX.

 

Ontrekt Thaddaeo weer zijn waerde,

 

Vernieuwt weerom de oude twist

 

Van ’t geen Ioanni openbaerde

 

Op ’t Eiland Pathmos, Iesus Christ.

 

IX.

 

Maer dit te doen, en dat te laten,

 

Niet anders als uit eigen zucht,

 

Om met malkand’ren vry te praten,

 

Maekt u van Kettery berucht.