Extractum Katholicum, tegen alle gebreken van Verwarde Harsenen
(1631)–Joannes Stalpaert van der Wiele–
Auteursrechtvrij
[pagina 40]
| |
[pagina 41]
| |
Alree man! ’t Js dat ik ontbon-
den, Mijn ziel door Gods gena’e te
sijn// Geloof van alder-
hande son-de// Van schuld, en van
verdien-de pijn.
II.
Mids dat hy my heeft toegeschreven
De heiligmaking van zijn Zoon:
En daerom ook voorzeker geven
My zal de Hemelrijkse kroon.
Dit is ‘tgeloof ’t welk my rechtvaerdigt.
Dit is ‘tgeloof ’t welk my behoud.
| |
[pagina 42]
| |
Hoe zeer ook des zich verontwaerdigt
Diet mette Stoel van Babel houd.
III.
Fijn Man! en wild dus grof niet groven;
Men hoorde noch te geender tijd,
Van Christen mensch alsoo geloven.
Dus matigt wat uw’ scharpe spijt.
Laet ongescheld de stoel der stoelen,
Die Christus stijfde in zijn wet.
Want all’ de geen die dus gevoelen,
Verzaken en weerstaen ‘tgebed.
IV.
Met wat conscientie werd gebeden
Van u: Heer onze schuld vergeeft,
Die nu gelooft dat God alrede
U al de schuld vergeven heeft?
Indien ik bad: Heer werd geboren.
’t Geen nu voor heen mijn wet belijd:
Alwaer ik noch zoo uitverkoren,
Ik werde straks ’t geloove quijt.
V.
Gaet heen, en zegt dan aen uw’ Koster
End’ aen uw’ Preker niet te min:
Dat z’ over staen het Pater noster
Of bidden in een nieuwe zin.
Een zin zodanig als wy lezen
Dat wijlen bad de Pharizee.
Maer niet alzoo. Ik kies te wezen
Een Publicaen, die schuld belee.
VI.
Doed’ ghy ‘t ook vrind, of anders valje
| |
[pagina 43]
| |
Van uw’ geloof! zoo dik je bid.
Berispt uw’ ziel, en zegt hoe malje.
En doolje dus van’t rechte wit!
’t Is waer, ’t geloof, zoo Paulus briefde,
Rechtvaerdigt. Maer hy vougter by
Wanneer het werrikt door de liefde, Ga naar margenoot+
En dit verwijst uw’ Ketterij.
|
|
