Naar bed, naar bed!

[p. 7]

De konijntjes van Pim

Je raadt nooit wat Pim van zijn Oom heeft gekregen. Zomaar op een Zaterdagmiddag. Hij was niet eens jarig!

Oom Jan lachte zo en zei: ‘Ga jij eens met me mee naar de schuur, mannetje.’

[p. 8]

Daar zaten de konijnen van Oom Jan. En die hadden nu jongen gekregen.

‘Jij mag er twee uitzoeken’, zei Oom. ‘Over een paar weken mag je ze halen, dan zijn ze groot genoeg. In die tijd moet Vader maar een hokje voor ze timmeren.’

Pim had Vader mogen helpen, hij had het hokje zelf geverfd. Er kwam vers stro in en toen ging hij met Vader samen de konijntjes bij Oom Jan halen.

[p. 9]

Wat was het een feest, toen zijn diertjes in hun eigen mooie hokje



zaten. Hij wilde ze ook een naam geven. En weet je, hoe ze nu heten? Flip en Flap. Pim zorgt heel goed voor ze. Iedere dag geeft hij ze groen en soms een paar worteltjes en wat brood. En hij maakt het hok schoon en doet er vers stro in.

Ja, Pim is een goed baasje
voor Flip en Flap.