Syons wijn-bergh

Inhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert

't Vier-en-twintigste liet.
Waer in vertoont werdt onser aller uyt-ganck, in dese werelt, door de doot, sonder aensien der persoonen. ⁺

+ 024

Stemme: Ick gingh noch heden morgen. Of: Och! mijnen hemelschen Vader.

HEt Nieuwe Jaer verheven, ⁺
Dat is nu voor de handt,
Maer wie sal 't noch beleven,
Dat 's boven mijn verstant:
God is 't die alle dingen weet,

+ 't Is seker dat wy moeten sterven, maer wy en weten niet wanneer. 't leven is ons geleent, en niet gegeven. Wy zijn geboren om te sterven, wy moeten sterven om te leven.

[p. 126]

 

Die wil ons t' samen geven,

 

Dat wy dan zijn bereet.

 

 

 

2. ^* Wat mach 't den mensche baten,

 

Of hy 't hier wonne al,

 

Men niet mee nemen sal;

 

Wanneermen dan is onbereyt,

 

Hoe kleen of hoogh van staten,

 

De Doodt toch niet en beydt.

 

 

 

3. Sy sent haer posten veerdig,

 

En doet dickwils verhael,

 

Om ons te maken veerdigh

 

Tot het laetste gast-mael,

 

Daer wy al werden toe genoot,

 

Den roep die gaet volheerdigh,

 

Ghy moet sterven de doodt.

 

 

 

4. ^† Aen den wortel der boomen

 

Is de bijl al gestelt,

 

Om niemandt te verschoonen,

 

Elck een wordt ne'er gevelt,

 

Sy en siet Keyser noch Koning aen,

 

Hoe kostelijck sy woonen,

 

Sy moeten al mee gaen.

 

 

 

5. ^* Waer zijnse al gevaren,

 

Daer men seer veel van leest,

* Alle de dagen van Adam die hy leefde waren negen hondert en dertigh jaren, en hy sterf. Alle de dagen van Methusalah waren negen hondert en negen en seventigh jaren, en hy sterf.

† Wat Man leeft 'er die den doodt niet sien en sal? die sijne ziele sal bevrijden van 't gewelt des grafs, Psal. 89.

* Heden is een mensche, ende morgen is hy verdweenen, ende als hy uyt onse oogen is, soo gaet hy haest uyt onse gedachten.

[p. 127]

 

Hoe geacht dat sy waren,

 

En machtigh zijn geweest,

 

Als Alexander en Syrius,

 

Moesten als haer dienaren,

 

't Leven eynden aldus.

 

 

 

6. ^* Al Methusalems dagen

 

Waren een groot getal,

 

Latet ons Moses vragen,

 

Die 't ons wel seggen sal,

 

Maer zijn op 't laetste vergaen als roock,

 

Als wy 't Register door-sagen,

 

Soo vind' ick, hy sterf oock.

 

 

 

7. Hoe de huysen besloten

 

Kostelijck zijn gemaeckt,

 

Overwelft en beschooten,

 

De doodt daer in geraeckt:

 

Al sluyt de deure met grend'len vast,

 

Men siet haer noch in vlooten,

 

Op de venster sy past.

 

 

 

8. ^† Die in suypen en brassen

 

Hier haer dagen beste'en,

 

En weynigh op God passen,

 

Als de wereldt voorle'en;

 

Of oock als die van Sodoma,

 

De doodt sal haer verrassen,

* Wat baet het lange te leven als wy weynigh gebetert werden. Een langh leven en betert ons niet altijdt, maer menighmael vermeerdert het onse schult, als wy dien dagh der zaligheyt niet waer en nemen, 2 Cor. 6. vs. 2.

† Liever nuchteren zijn, ende waken, want als het ochtent is, weet men niet of men den avondt sal beleven. Laet ons altijdt trachten bereyt te zijn, op dat ons de doodt noyt onbereydt, ende bevreest en vinde. 't Is beter vreesachtigh voor de sonde te zijn, als de doodt t' ontsien.

[p. 128]

 

Sonder eenigh gena.

 

 

 

9. Sy sal haer by de keele

 

Grijpen met moede fel,

 

Haer Tamboeren en Veelen,

 

En al haer ydel spel

 

Sal dan verkeeren in treuricheyt,

 

Haer danssen, singen, queelen,

 

't En helpt dan niet geschreyt.

 

 

 

10. Kermen ofte klagen

 

En magh dan baten niet,

 

Sy en sal oock niet vragen

 

Of 't nood' of will'gh geschiet,

 

Naer gelt of goet, naer man ofte wijf,

 

Of oock naer het behagen

 

Van Vader of Moeder stijf.

 

 

 

11. Als elck sijn rekeninge

 

Sal moeten voor den Heer

 

Van sijn huys-houden bringen,

 

't Is te beduchten seer,

 

Dat 'er al veel sal komen te kort,

 

Die hier in d' aerdsche dingen

 

Te laet bevonden wordt.

 

 

 

12. ^* Daerom dient elck te trachten

 

Naer 't Hemelsch aldermeest,

 

En 't Aerdsche weynigh achten,

 

Hy werdt te min bevreest:

 

Wanneer dat dan de Heere koomt,

 

't Zy by daegh of by nachten,

* Hoe geluckigh ende voorsichtigh is hy, die in de tegenwoordigheydt sijnes levens soodanigh pooght te zijn, als hy hoopt in de ure sijnes doodts te sullen bevonden werden. Een goede Conscientie maeckt een goet vertrouwen in de ure onses doodts, die alleen in Christo gegeven werdt.

[p. 129]

 

Voor de doodt niet en schroomt.

 

 

 

13. Die hier haer herte hangen

 

Aen rijckdom, 's wereldts goet,

 

Terstondt is haer soo bange,

 

Wanneer haer wat ontmoet,

 

Men sendt om Meester of Doctoor,

 

Maer lacy! geen verlangen,

 

De doodt gaet 'er mee door.

 

 

 

14. Dan is 't gieren en rapen

 

Van de Lieden ten endt,

 

Ander die staen en gapen

 

Naer capitael en rent,

 

En werdt dickwils te vroegh vequist;

 

Eerst Meester en dan Knapen,

 

Al wel gebleken is 't.

 

 

 

15. Hoe 't goedt hier wort verkregen

 

Door gierigheyts bedrogh,

 

Het hiet noch al een zegen;

 

Maer laes! de Heere toch,

 

Die alle dingen van verr' aensiet,

 

Die kent des Menschen wegen,

 

En weet of 't recht geschiet.

 

 

 

16. Naer des Apostels schrijven,

 

En weet ick Plaets' noch Stadt,

 

Daer ick sal konnen blijven,

 

Want door den selven padt

 

Sal ick noch moeten verhuysen hier,

[p. 130]

 

Mocht ick slechts, Heer, beklijven

 

Aen uwer liefden dier.

 

 

 

17. Doen ick dit Liedt gingh dichten,

 

Oorsaeck' my daer toe dwanck,

 

Of ick konde verlichten

 

Mijn arme sinnen kranck,

 

Door het af-sterven van mijn Vrou,

 

Die als gestage schichten

 

Mijn hert vervult met rou.

Behoudt het goede.