Syons wijn-bergh
(1670)–M. van de Speybroek–
AuteursrechtvrijInhoudende verscheyden schriftuerlijcke liedekens, uyt den Ouden en Nieuwen Testamente by een vergadert
Stemme. Ick ben nu gedachtigh. Of: Doet u ooghjens open, &c.
Ick groet u hier mede
Jonge Jeught te saem,
Met des Heeren vrede
Goet en aengenaem,
Dat ghy meught op-groeyen
| |
[pagina 118]
| |
Tot des Heeren lof en prijs,
Gelijck men siet bloeyen
In den Somer 't groene rijs.
2. Ga naar margenoot* Dat u jonge Jaren
Alsoo mogen zijn,
Als Timotheus waren,
Die de Schrift seer fijn
Van jonghs aen useerde,
En met neerstigheyt nam waer,
Een ander hy leerde,
Volght doch dit exempel naer.
3. Abels handel, wercken,
Die waren seer goet:
Dit dede God mercken
Op sijn offer soet,
Maer Cain boos-achtigh,
Nijdigh, fel, en obstinaet,
Tuyght Johannes klachtigh,
Dat sijn wercken waren quaet.
4. Vander Jeught gepresen,
Heeft Daniel getrouw
Hem vyerigh bewesen
Voor 's Heeren aenschouw,
Seer getrouw hy diende
Den Koninck al van Babel:
Wilt ghy zijn Gods vrienden,
Soo doet toch naer sijn bevel.
5. Sadrach, Mysach, beyde,
En Abdenago,
Die Gods eer' verbreyden;
| |
[pagina 119]
| |
Jonckheydt doet alsoo,
Hebt Godt toch voor oogen,
En gestadigh in den sin,
Dat u doen en poogen
Niet en is dan ziel-gewin.
6. Als ghy gaet op wegen
Langhs den padt of straet,
Zijt toch niet genegen
Tot lichtveerdigh praet,
Of yemandts gebreken
Oock te maken openbaer:
Wilt veel liever spreken
Van Gods wercken met malkaer.
7. Ga naar margenoot* Vader ende Moeder
Weest toch onderdaen,
Met Suster en Broeder,
Wilt in vreden gaen;
Soo werdt u (vol weerden)
's Heeren zegen toe-geseyt,
Die in 't goe volheerden.
't Hemelrijck in eeuwigheyt.
8. U Heeren en Vrouwen,
Waer ghy woont of zijt,
Wilt in eeren houwen,
En doet neerstigh vlijt
Om God te behagen
Met simpelder herten reyn,
Wilt haer niet ontdragen
Soo in 't groote, als in 't kleyn.
9. Onthoudt wel dees Leere,
| |
[pagina 120]
| |
Als een goeden raet,
En bidt God de Heere
Als ghy slapen gaet,
En 's morgens opstaende
Om verstant, sterckheydt, en kracht,
Denckt al op 't voorgaende,
Dat in dit Liedt werdt gedacht.
10. Oorlof jonge Spruyten,
Neemt dit Liedt in danck:
Leert het vry van buyten,
Want 't en is niet lanck:
Willet wel bedencken,
Tot waerschouwingh allegaer
Kom ick u dit schencken
Tot een saligh Nieuwe-Jaer.
Behoudt het goede. | |
Tot de jonckheyt en alle menschen.
AL schijnt dat plaets en tijt u volle gunste toonen
Gelegentheydt o Jeught, kan noyt het quaedt verschoonen,
Al gaet 'et al na wensch, al lacchen uur en stondt,
Daer is geen tijdt bequaem te vallen in de Sond',
Gelegen plaets en stont kan geenderhande saken,
Die quaet zijn uyt den aerdt tot goede dinghen maken.
Weest sedigh in gebaer en kuysch in u gespreck,
Weest buyghsaem van gemoedt en haet een stege neck,
Weest trouw in u beroep, en schouwt de kromme gangen,
| |
[pagina 121]
| |
Weest slecht gelijck een Duyf, en wijs gelijck de Slangen,
Weest nuchter, haest vernoeght, gelatigh na den tijdt,
Weest Vyandt van de wraeck en Meester van de nijdt.
Wel aen dan waerde Jeught, brenght doch u jonge krachten,
Wilt na gheen aertsche lust, maer na den Hemel trachten,
Daer woont de rechte vreught, ghesuyvert van gebreck,
Die niet met allen heeft van desen aertschen dreck,
Geen na-smaeck van berouw, geen wroegen van de sinnen,
Geen menghsel van verdriet, wie om te moghen winnen,
De Kroon die voor de Ziel hier boven werdt bewaert,
Behooren hier beneen te temmen onsen aert,
Gelijckmen 't sachte was siet door den vyere vlieten,
Soo moet der sonden lust van onse leden schieten,
Soo haest men denckt op God; een heyligh overlegh,
Maeckt zwacke sinnen sterck, en drijft de sonde wegh.
Wat ist van 's werelts vreught, de Jeught is haest verdwenen,
En met de snelle Jeught gaet oock de vreught daer henen,
En als ons korten dagh ten avont is gegaen,
Was 't vreughde, was 't verdriet, het is 'er mee gedaen,
|
|