Van het wolkje af

[p. 21]

[In de doolhof der dialecten]

In de doolhof der dialecten
ben jij in je stem door mij herkend -

als dan de adem op gekoelde ramen
de semantiek van onze namen
tot één teken ketent en tezamen
voegt wat eens gescheiden was,

geneest wat genezen moest alras.