Van het wolkje af

[p. 15]

[Summiere rimpeling in ons weten, mens]

Summiere rimpeling in ons weten, mens
die tussen beide tijden van de Tijd
in allerijl dit huis bewoont, een stond
binnen hout en steen een steunpunt vond.

Wijl in de wurggreep van het Ongetaalde
hij zijn tol betaalt - in hem, onverwijld,
willen de dingen onder sintels zinderend
van herinneringen, inwaarts woorden zingen;

de tegels zelf een stenen galgenveld
dat van de stap de afstand telt. Hem velt.