Evangelische feest-zangen

[p. 8]

Paaschzang

Wijze: Laatstmaal in het meisaisoen.

Mijn ziel looft God met hart en stem,

Hier is nu zingensstof;

Het hemelsche Jerusalem

Is bezig in Gods lof.

De Heer is opgestaan!

In alles is voldaan.

Men wette nu in Rameses,^(a)

Geen bloedig offermes.

(a) De hoofdstad van 't land Gozen, waar Israël voor de eerstemaal het Paaschlam slagtte. exodus XII.

[p. 9]

 

Hier is het eind der schaduwleer',

 

De tijd is nu vervuld,

 

Dat ram, noch rund, noch kalv'rensmeer

 

Zal branden voor de schuld.

 

Laat de offerdieren vrij,

 

Spaar Libans specerij,^(b)

 

Het bloed, gestort op Golgotha,

 

Voldoet!... hallelujah!

 

 

 

Het Paaschlam is voor ons geslagt

 

En 't wordt ons aangeboôn

 

Wie nu dat aanbod stout veragt

 

Veragt Gods grooten Zoon.

 

Wie smaadt dat Offerlam,

 

Dat van den hemel kwam?

 

Dat onze schulden heeft geboet,

 

Door 't storten van zijn bloed?

(b) De Libanon is niet genoegzaam om te branden: en zijn gedierte is niet genoegzaam ten brandoffer. jesaia XL. 16.

[p. 10]

 

ô Heilrijk uur! ô zaalge dag! -

 

Hoe juicht het englendom!

 

Daar ieder zondaar komen mag

 

Tot s'hemels Bruidegom.

 

Tree, ziel! ter trouwzaal in,

 

Word bruid en koningin!

 

De Bruidegom stoot niemand uit,

 

Die komt wordt zijne bruid.

 

 

 

Treedt toe, ô zondaars! aarselt niet,

 

Ziet! neemt dit aanbod aan,

 

Zegt niet dat ge u te zondig ziet,

 

Er is genoeg gedaan.

 

De tafel is gereed,

 

Aanvaardt het bruiloftskleed;^(c)

 

Legt al uw vuile kleedren af,

 

En voedt u met geen' draf.

(c) Het was in het oosten gebruikelijk op bruiloftsfeesten te verschijnen in kostelijke kleederen, die aan de reizigers, die gedwongen werden in te gaan, werden aangebooden, en zoo zij die weigerden aan te neemen, vervielen zij in de ongenade van den gastheer, die hun daarom niet toeliet, met de andere gasten aan te zitten.

[p. 11]

 

Laat stroo en tichelsteenen daar

 

Ontvlugt toch Memfis wal

 

Beseft bij tijds uw doodsgevaar,

 

Geen Baälzefor zal

 

Uw wijkplaats kunnen zijn,^(a)

 

In zielenangst of pijn;

 

Verlaat Egyptens dienstbaarheid,

 

Eer gij 't te laat beschreit.

 

 

 

Gaat uit en vlugt door 't roode meer,

 

Ai! zet uw uittocht voord,

 

Gaa door het bloed van Isrêls Heer!

 

Gij hebt zijn eeuwig woord

 

Dat u ten staf zal zijn

 

In Ethans zandwoestijn;

 

Bij Eskols druif, en hemelman,

 

Reist gij naar Kanaän.

(a) De Israëllers tot Baälzefor gekomen zijnde, waren ook daar niet vrij voor de vervolging van Faraö. Zoo is 'er ook geene wijkplaats voor de vervolging van den helschen Faraö, dan in het bloed van Christus.

[p. 12]

 

Hoe schemert thands mijn zielsgezigt

 

Is hier Mahanaim!^(*)

 

ô Hemelglans! voor zulk een licht

 

Dekt zich de Cherubim

 

Is hier de glorietroon

 

Van Davids Heer en Zoon?

 

Ja! hoor der zielen Bruidegom

 

Hij roept: kom zondaar! kom.

 

 

 

ô Heilzon der gerechtigheid

 

Uw invloed werkt met kragt;

 

Alom waar ge uwe glanssen spreidt

 

Verdwijnt de duistre nagt;

 

Gij rijst uit s'aardrijks schoot

 

Geeft leeven uit den dood!

 

Triomf! die Zon daalt nimmermeer

 

Jehovah zij al de eer.

(*) Zekere plaats over de Jordaan, aan de beek Jabbok, daar twee beiren engelen den Aartsvader Jakob ontmoetten.

[p. 13]

 

Juicht zondaars! juicht, maakt blij geschal

 

Met hemelsch koormuzijk;

 

De Heer, de Schepper van 't heelal,

 

Schenkt u zijn troon en rijk.

 

Wat staat gij nog en weent,

 

Of als een rots versteend?

 

Hij schenkt aan u (zijn bloed ten prijz')

 

Het hemelsch Paradijs.