Aanhangsel, of tweede deel, van de dicht-kundige ziele-zangen, op-gesongen door Philippus van Sorgen en verscheide andere zangh-lievers

Hier naer volgen noch eenige Geestelijcke Gesangen, door Robertus Immens. Een benaude Ziele, klagende tot Godt, over haer drie Doodt-vyanden: ende den Heere om hulpe en bystant aenroepende tegen de selve.

Op de Wijse: Van den 66. Psalm.

1. Hoe wert mijn Ziel soo seer besprongen
Van mijn vyanden boos en quaet?
Ick wort van haer tot sond’ gedwongen:
Soo dat het mijn aen ‘t herte gaet.

Hoe komt de Duyvel door zijn lagen

My altijt ‘t goede af te raen?
Ach Heer! ick kan sijn list niet dragen;
Noch sijne boosheyt tegen staen.

2. Daerom, ô Heer! wilt my verstercken,

En helpen door u stercke hant:
Op dat ick tegen ’s Duyvels wercken
Mach hebben goeden onderstant.

De Werelt vol van veyligheden,

Komt my oock met haer boos fenijn,
Bespringen al mijn swacke leden:
Op dat ick oock mocht werelts zijn.
3. Sy toont my al haer sot vermaken;

[fol. 76]

 

Of sy my daer toe krijgen mocht,

 

Dat ick mijn Heere ging’ versaken,

 

En dienen al dat aerdts gedrocht.

 

Wilt my, ô Heer! doch krachten geven,

 

Om haer te konnen wederstaen:

 

Op dat ick steets in u mach leven,

 

En van de losse Werelt gaen.

 

4. Mijn eygen Vleesch wil oock niet rusten;

 

Maer komt my met haer gantsche macht,

 

Bespringen met veel boose lusten:

 

Alsoo wort ick tot sond’ gebracht.

 

Ick heb o Heer! door haer streken

 

Wel menighmael voor u misdaen;

 

En ben by na van u geweken,

 

En een verkeerden wegh gegaen.

 

5. Ick ben seer vol van sware wonden,

 

Waer door mijn Ziel leyt groote smert:

 

Dat zijn mijn snoode vuyle sonden;

 

Die my seer drucken aen het hert.

 

Maer ick wil mijn tot Christum wenden,

 

Die my alleen genesen moet:

 

Hy ist die al de swaer ellenden

 

Van onse ziel wijcken doet.

 

6. Op hem alleen wil ick dan leunen;

 

Hy is mijn burcht en stercke wal.

 

Hy sal mijn swackheyt ondersteunen

 

Hy is ‘t die ‘t al versoenen sal.

 

O groote Godt! weest my genadigh;

 

Dat ick in Christo nacht en dagh

 

Mijn eeuwigh Heyl en troost gestadigh,

 

En al mijn vreughde soecken mach.

 

7. Wilt my om sijnent wil vergeven

 

Mijn sonden die ick heb begaen:

 

Op dat ick mach op nieuw gaen leven,

 

En altijt u ten dienste staen.

 

Als dan mijn Ziel van ‘t vleesch sal scheyden,

[fol. 77]

 

Neemt my oock op in uwen Throon:

 

Op dat ick my daer mach verblijden,

 

En alsoo eeuwig by u woon.

Robertus Immens.

In ’s Hertogenbosch, den 22. Mey. 1670.