Basuin-klank vervatende eenige uitgelesen Psalmen Davids, lof en feest-gezangen, en geestelike liedekens
(1662)–Tjaert Sonnema– Auteursrechtvrij
[pagina 16v]
| |
Wanneer sal my op-gaen het licht, Dat ik sal
voor Uw aengesicht Verschynen sonder
schroomen?
2.
Mijn traenen zijn my tot een spys
By nachten en by daegen,
Om dat altoos sy spotserwys,
Waer is uw God? my vraegen;
Wanneer mijn geest dit overdenkt
So wert sy innerlik gekrenkt,
Mijn herte smelt van klaegen.
3.
Te vooren sonder eenigh kruis
Ik heen gingh met de schaeren,
Wy pleghen t' saem in Godes huis
Met menighte vergaeren,
En op dit algemeene Feest
Is onse God gelooft geweest
Met stemmen en met snaeren.
4.
Waer toe, mijn ziel, buight gy u neêr,
En wilt onrustigh wesen?
Uw hoope stelt op God den Heer,
Hy zy geroemt, gepresen;
Sijn aengesicht u voor den val
| |
[pagina 17r]
| |
Wanneer sal my op-gaen het licht, Dat ik sal
voor Uw aengesicht Verschynen sonder
schroomen?
Genaedighlik verlossen sal,
Dies wilt so seer niet vresen.
5.
O God! in my mijn ziele knielt,
Als ik met mijn gedachten
Eens overpeins; ik scheen ont zielt
Toen Gy aen my Uw krachten
Betoonden in 't Jordaense landt,
By Hermon en aen alle kant,
Ik moste schier versmachten.
6.
My bracht gestaedigh in 't gevaer
'T gedruis der water-gooten,
De holle golven voor en naer
Zijn over my gevlooten;
Ik was in swaeren angst en nood,
Mijn vreese die was over-groot,
Ik scheen te zijn verstooten.
7.
Maer d' Heer Sijn goedertierenheid
Des daeghes sal gebieden,
Sijn lof van my sal zijn verbreidt
| |
[pagina 17v]
| |
Des nachts met schoone lieden;
Met mijn gebeden ik dan gae
Tot God mijns levens, dat genaè
My arme mach geschieden.
8.
Ik seggen sal van herten vry
Tot God met goed vertrouwen,
Mijn rots, waerom vergeet Gy my?
Waerom moet ik nu rouwen?
En zijn gekleedt met swart gewaet?
Van moeylikheid mijn lyf vergaet
Door's vyands swaer benouwen.
9.
Ik word door schimp en hoon verkleent,
Sy trachten my nae't leven, ☞
|
|