't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten
(1649)–Hendrik Jacobz. Soetenboom–
AuteursrechtvrijToon: Traen oogen traen, en wordt Fonteynen, &c.WIe kan zijn radde tongh bedwingen,
En sonder singen,
| |
[pagina 413]
| |
Ten dans, met soete Maeghden gaen?
Wie kan daer staen,
En niet een luchtige tree vertreeden?
En wie kan heeden,
O! soete Twee, uw' vreughde sien,
En vreughde vlien?
Och! uw vermaecken
Doet my mee haecken
Naer gelijcke lust,
Al de Zael, is vol prael, ick verdwael
In het vriendelijck onthael
Dat ick sie, wijl g' yder mael
Lonckt en lacht, en kust:
Wel lieve Menschen,
'k Wensch ghy uw' wenschen
In de Trouw geniet.
Och! hoe soet, och! hoe goet, en hoe vroe:
Sult ghy zijn, wijl elcks gemoedt
| |
[pagina 414]
| |
Ree door liefde brandt; wat doet
Dan de trouw-kus niet?
Hier zijn lieffelijcke nachten
Te verwachten:
Ghy en sult vry en vranck,
Door Godes gunst, u leven lanck,
V begeer na u behagen,
Vail bejagen.
Al 't geval (vriendt) sal geen smet
Oyt setten in u suyver Bedt.
2. Hoe pronckt de Bruydt, hoe schiets' haer loncken?
En hoe brood-droncken
Wordt heuren Bruygom door dat licht?
Heur soet gesicht
Is hem een Noord-star, en in 't duyster
Sijn troost en luyster,
En hy heur Son, daerse, alsje rept,
Heur glans uyt schept.
| |
[pagina 415]
| |
O heyligh paren!
O soet vergaren!
Wat 's u weelde groot?
Uwe deugt, maeckt de jeugt, op de werelt meest verheugt,
Wijl ghy vry uyt-roepen meught:
Mijn kracht doodt de Doodt;
Want alle zielen,
Die men siet krielen,
Hebt ghy alleen geteelt.
Zee en Landt, Bergh en Strandt, voor u handt
Buyght en voelt een minne-brandt;
't Kleyne Miertjen water-tandt
Wen 't zijn Ega streelt.
Goede Godt! wilt watse dencken
Hen toch schencken:
Schroey, besnoey, en boey, de haet,
Geef dat hen nimmer onheyl schaed';
Stort op hen, gelijck een regen,
| |
[pagina 416]
| |
Uwe zegen:
Meer, o Heer! begeert men niet,
Dan d'eeuw'ge vreughd' voor 't aerdsch verdriet.
Jan Zoet.
Niet soeter.
NIet soeter is op aerd' als een gerust gemoedt,
De waerde Echts-genot oock alle soetheydt voedt,
In elcker deughden is een Paradijs te vinden;
Die zijns gewissens lust ten besten stadigh voelt,
Die leeft meer als gemeen: soo leeft hy, die steedts woelt
In Zee van Echte-weeld', in vreê met het geminde.
Soete-boom.
|
|