't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten
(1649)–Hendrik Jacobz. Soetenboom–
Auteursrechtvrij
[pagina 386]
| |
Stemme: Ne vois tu pas, chere Phyllis?
Damon.
FLoride, soo het wesen magh,
Ick koom u doen een droef geklagh,
Van mijn verdrietigh minnen,
Ick hebbet u, o! fiere Maeght,
| |
[pagina 387]
| |
Vry meer als eens gevraeght,
Maer noyt yet konnen winnen.
Floride.
Wat komt van klagen als verdriet?
V klagen, Damon, gelter niet,
Noch al u listigh quelen:
'k En ben niet die ick eertijdts was,
Doen ick in 't groene Gras
Gingh onbekommert spelen.
Damon.
Floride, wat is dit geseyt?
Is my soo grooten druck bereydt,
Dat my dit sal gebeuren?
Ach! ach! doen ick eerst Thyrsus sagh,
| |
[pagina 388]
| |
Daer hy ontrent my lagh,
Moght ick met reden treuren.
Floride.
Ja Thyrsus, vriendt, dat is de Man
Die my alleen vernoegen kan,
Hy is mijn eygen leven;
Ick hebbe laest mijn rechterhandt
Hem tot een eeuwigh pant,
Met vrienden raedt gegeven.
Damon.
Ach! ach! wat voor een swaren druck,
Ach! ach! wat voor een ongeluck
Komt op mijn neder-storten?
Och! och! of nu een snelle doot,
| |
[pagina 389]
| |
In desen hoogen noot,
Mijn leven wou verkorten.
Floride.
Ey Damon! weest soo treurigh niet;
Dat u gebeurt is meer geschiet,
V druck sal haest versoeten,
Soo ghy maer eens een nieuwe Maeght,
Die uwe ziel behaeght,
Vyt liefde gaet begroeten.
Damon.
Maer t'wijl dit alsoo is geschiet,
En weerdt daerom ons Herders niet,
Maer hoort ons liever spreecken.
Misschien sal u een rustigh quant
| |
[pagina 390]
| |
Oock met een soeten brandt
Een liever vyer ontsteecken.
Floride.
Neen, dat en waer voor my geen eer;
Een Bruydt en is geen Vrijster meer,
Sy magh geen Minnaers spreecken;
Als eens het ja-woordt is geseydt,
Dan is de knoop geleydt,
Die noyt en is te breecken.
Damon.
Maer of 'er nu een schoonder quam,
Of rijcker, of van hooger stam,
Soudt ghy hem niet ontfangen?
| |
[pagina 391]
| |
Floride.
Ey swijght ick heb mijn 's herten wensch,
En my en sal geen mensch
Na beter doen verlangen.
Hem dien ick eens mijn trouwe gaf,
Dien blijf ick trouw tot aen het graf;
Dus stremt u loose treecken.
Mijn oogh en sal noyt elders gaen,
En ick en wil voortaen
Geen linckers hooren spreecken.
Damon.
Sijn wy nu linckers, soete Maeght?
Ons praet heeft u wel eer behaeght,
Waerom soo fors gesproocken?
Een woordt noch, eer mijn 't harte sluyt.
| |
[pagina 392]
| |
Floride.
Neen, neen, ick ben de Bruydt;
V praet dient af-gebroken.
Wanneer de liefd' eens is geset,
En treedt tot in het Echte-bed,
Magh 't oogh niet elders sweden.
De trouw dat is een reyn verbondt,
Hy staet in my gegrondt
Voor al mijn gansche leven.
En schoon der yemant anders koemt,
Die al de Werelt schoonder noemt,
Of anders wordt gepresen,
De ware liefd' is elders blint,
Dewijl sy maer en mint
Haer eerst-verkoren wesen.
Om my en dient niet meer gedoght,
't Vleys datje siet dat is verkocht,
| |
[pagina 393]
| |
't En kan u niet gewerden.
Ghy voeght u daer men Vryen magh,
En soeckt daer u bejagh;
Voor my ick sal vol-harden.
J. Cats. |
|