't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

Echts-Eer-Liedt.

Stemme: Philis quam Philander tegen.
Oft: Rosemont die lagh gedoken.

FEest-genooten laet ons loven
't Heyligh over-oud'-verbondt,
Dat in d'alder-eelste hoven

[p. 151]

 

Tusschen d'eerste twee begond,

 

Die den Hemel, in dien standt,

 

Gelucksaligh t'samen bandt.

 

2. Wel geluckigh zijn de handen

 

Die soo worden t'saem gebrocht,

 

Die door Geestelijcke banden

 

d'Harten zijn in een verknocht,

 

Die geen noodt of ramp, hoe swaer,

 

Kunnen scheyden van elck-aer.

 

3. 'k Wensch dat hier soo zijn vergadert

 

Twee lichamen in den Echt;

 

Maer dat heynder sijn genadert

 

Twee gemoeden, die gehecht,

 

Maken door oprechte Min

 

Vyt twee harten eenen zin.

 

4. 'k Wensch de harten altijdt blaken

 

Door de reyne Liefdes-bandt,

 

Vol van 't opperste vermaken

[p. 152]

 

Van een sael'ge Echten-stant:

 

Dat ghy t'saem in dese vreught

 

Veele jaren tellen meught.

 

5. 'k Wensch dat uwe Echt mach teelen

 

Een soet lieffelijck geslacht,

 

Daer de Vader mee mach speelen,

 

Daer de Moeder mede lacht,

 

Die als Olyf-spruytjes frisch

 

Rondom cieren uwen disch.

 

6. 'k Wensch dat uwe deughden bloeyen,

 

Dat des Heeren heylsaem woordt

 

Meer en meer in u mach groeyen,

 

En brengh rijcke vruchten voort,

 

Dat de toortze van u plight

 

Veel in duysternissen licht.

 

7. Dat gedurigh 's Heeren vrede

 

Woone onder u gebouw,

 

Dat ghy Bruygom voor mooght treden

[p. 153]

 

Tot een voorbeelt aen u Vrouw,

 

En ghy Bruydt u Man en Heer

 

Mooght bewijsen liefd' en eer.

 

8. O! wel-gelucksaligh paren,

 

d'Hemel zy met uwe trou,

 

En wil u gestaegh bewaren

 

Voor verdriet, voor druck, voor rouw,

 

Wil u gunnen dese bee:

 

Feest-genoten wenscht dit mee.

I. W. P.