't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 144]

Een ander.

Stemme: Phillis quam Philander tegen.
Oft: Rosemont die lagh gedoken.

DIckwils heb ick hooren klagen
Eenigheydt is naer en bangh,
En met reden oock gewagen,
Voor eensaemheydt ben ick angh;
Want in een alleenigh hart
Nestelt dickwils groote smart.

2. Dit verstandt heeft oock gesteecken

In ons Bruydegom en Bruydt,
Gelijck heden is gebleecken,
Doen sy (na een goet besluyt)

[p. 145]

 

Beyde haer Eensamigheyt

 

Ruylden aen gemeensaemheyt.

 

3. Feest-genoden, laet ons wenschen

 

Dat dees wisselingh van staet,

 

Dese nieuw-vereende menschen,

 

Nu en altijt wel vergaet:

 

En dat steets de eene min

 

By haer brenght de ander in.

 

4. Op dat liefde steets mach bloeyen,

 

Soo sal wisselijck de vree,

 

En de eendracht, heuchlijck groeyen,

 

Die gestadigh uyt dien stee

 

Keeren twist, tweedraght en haet,

 

In den Echt een schendigh quaet.

 

5. O! hoe saligh is sulck paren,

 

Alsmen thien sinnen in een

 

Soo eenparigh siet vergaren,

 

Datse niet en sijn verscheen?

[p. 146]

 

Hoe geluckigh is dien Echt?

 

En in 't tegendeel, hoe slecht?

 

6. Nu wy hoopen, en vertrouwen,

 

Dat het hier sal gaen alst hoort,

 

Op dat nimmer het berouwen

 

d'Een of d'ander koom aen boort;

 

Soo sal yeder garen zien

 

Dat een Jaertjen wert tot thien.

 

7. Hier toe wensch ick dat Godts zegen

 

Vyt den Hemel neder dael,

 

En veel-vuldigh als een regen

 

Haer bedauwe t'eenemael;

 

Want van daer het komen moet,

 

Dat de beste dienste doet.

 

8. Jonge Knaepjes, soete Meysjes,

 

Die alhier nu zijn vergaert,

 

Laet ons noch voor 't laetst een reysjes

 

Wenschen, die nu zijn gepaert,

[p. 147]

 

Dat geluck, heyl, en voorspoet,

 

Haer toekoom in overvloet.

't Kan meer missen.