't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten
(1649)–Hendrik Jacobz. Soetenboom–
Auteursrechtvrij
[pagina 122]
| |
Stemme: Van den 100 Psalm, ghy Volckeren, &c.VErblijdt u in dit vrolijck Feest,
En singht nu met een hoogen geest,
Drijft nu 't swaermoedich hart van hier,
En blaeck vry in dit heylsaem vyer.
2. Ghy vrolijck en vereenight Paer,
Verbindt u in den Echt te gaer,
En maeckt door desen soeten bandt
Een vaste strick, een eeuwigh pandt.
3. Een bant die door geen ramp verslijt,
Die 't ongeval, noch oock de tijdt,
| |
[pagina 123]
| |
Die tegenspoet of droeve noot,
Kan scheyden als de wreede doot.
4. De doot die scheyt geen suyv're min,
Maer grist die dieper in den zin;
De doodt verslindt al dat sy voed',
Maer liefde blijft in 't trou gemoedt.
5. De liefde wort door deugt gequeeckt,
Die in de Lentsche jeught door-breeckt:
De reyne liefd', en 't Lentsche bloedt.
Groeyt dieper alsse in d' ouder doet.
6. Verheught u t' saem en vlegt een kroon,
En offert nu der liefden loon,
Op dat de Bruydt, met recht verblijdt,
Mach bloeyen in de Winter-tijdt.
7. Op datse door haer soete zin
Mach krijgen loon door hare min:
En dat sy binnen t' jaer de Kraem,
Mach roepen 't schaepken by zijn naem.
| |
[pagina 124]
| |
8. O soete vreught! voor al 't verdriet
De Bruydt haer lieve lust geniet:
Sy kan de planten, en het groen,
Aen hare Borst en Tafel voen.
9. Wel vrolijck mael, wel bly vergaert,
Daer 't al in liefde is bedaert;
Daer zegen uyt den Hemel daelt,
En als een gulde regen straelt.
10. Wel saligh sy u groote vreught,
Geluckigh u eerwaerde deught.
Wel saligh sy u huys en standt,
Gezegent van Godts milde-handt.
11. De zegen dael van boven neer,
Met druppels van dien grooten Heer:
Geheylight met de soete Vree,
Verrijck u hier en namaels mee.
D. P. Pers. |
|