't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 106]

Houwlijcx rust en onrust.

Stemme: Al hebben de Princen haren wensch.

HOe goet en hoe soet is sulcken Echt
Die na Godes wil wort uytgerecht;
Ja wat een rijck vol lieflijckheydt,
Ist, daer de liefde de scepter sweyt.

2. Daer de liefde met trouwe vergaert,

Daer liefd' de sin en willen paert,
Daer de voorige (mijn en dijn)
Nu versmeltet tot eenen mijn.

3. Daer elck hem voor d' eerste twist bewaert,

Is dit niet een Hemel op der aerd?

[p. 107]

 

En wie des Hemels hier bewoont,

 

Wordt noch van God hier na gekroont.

 

4. Maer laes! wat is weer d'Echt een pijn,

 

Met een sonder liefd' verselt te zijn;

 

Daer elck (schoon door den Echt geknoopt)

 

Stadigh naer eygen wille loopt.

 

5. Daer twist, daer wrock, daer kneutringh schuylt,

 

Daer elck een vol haet op d'ander pruylt,

 

Daer 't nimmer is te pas geraeckt,

 

Daer elck om 't seerst het haentje maeckt.

 

6. Daer nimmer de liefd' of vreed' verschijnt,

 

Daer elck-ander 't hert staegh dwinght en pijnt,

 

En noch het swaerst, want dit gequel,

 

Baert noch d'eeuwige pijn der Hel.

 

7. Hier siet ghy Bruydegom ende Bruyt,

 

Hoe uyt het Echts-versamen spruyt

 

Een Hemels vreught, of Helsche smert,

 

Na dat sy hier gebruycket werdt.

[p. 108]

 

8. Dus kiest het best na Godes wil,

 

Vreest God, mijdt onrust en geschil,

 

En leeft dat dat dit u Echts-gepaer

 

V de salighe vreughde baer.

Tracht na 't goede.