't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

Trou-Liedt.

Stemme: Wanneer de Son sijn paerden ment.

HEt trouwen is een prijss'lijck werck
Als 't suyver wordt gedaen;
Alst schiet in Godes vrees en kerck
Soo mach het wel bestaen;
Soo mach men 't deughd' lijck noemen,
Mits 't schiet op trouw en eer:

[p. 77]

 

Dan machmen 't heiligh roemen,

 

Want het behaeght den Heer.

 

2. Die desen heyligen staet aenveert

 

Na Gods bevel en woordt,

 

En d' Opper-Heer in alles eert,

 

De wordt van hem verhoort:

 

Die wil hy al hun leven,

 

Soo lange elck-aer bemindt,

 

Altijt het beste geven

 

Gelijck een Vaer sijn Kindt.

 

3. Dees Nieu-getrouwde bey te gaer,

 

Die doen 't op die manier:

 

Daerom sal God van jaer tot jaer

 

(Soo langh sy leven hier)

 

Haer met genade zeeg'nen

 

Gelijck hy Jacob dee:

 

Haer moet geen quaet bejeeg' nen,

 

Noch oock geen droevigh wee.

[p. 78]

 

4. De liefde heeft dees twee verknocht,

 

En vast aen een gehecht;

 

Godt heeft haer tot dees staet gebrocht,

 

Verbonden door de echt,

 

Verbonden door de wetten

 

Die hy ons menschen stelt,

 

En 't eerste Paer gingh setten

 

In 't lieff' lijck Edens velt.

 

5. Ick wensch dees liefjes nieu-getrouwt,

 

Het soetst ick wenschen magh:

 

Dat dese nieuwheydt noyt berouwt,

 

Tot op den laetsten dagh.

 

Ick wensch haer Godes zegen

 

Daer 't al van komen moet,

 

En die die heeft verkregen

 

Die heeft een heerlijck goet.

[p. 79]

Aenmercking.

GEluckigh die soo is getrouwt
Dat het hem nimmermeer berout:
Maer leeft altijt op 't hooghst genoeght,
Met die hem God heeft soegevoeght.

Gerardus Vederman.

Een voor al.