't Kleyn lust-hofje vol van bruyloft-zangen, echt-liedekens, houwlijcx-baken en feest-gedichten

[p. 62]

Der nieuw-getrouwen Vreugden-Echts-Overdencking.

Stemme: O Schoonste Parsonaedje.

HEer Godt barmhartig Vader,
Hoe veel, hoe groot zijn die barmhartigheden,
Daer mee u voll' springh-ader
Besproeyt ons arme menschen hier beneden:
V lof, u eer, kan nimmermeer
Van ons vol zijn gesongen:
Laet u behagen,
Den lof die u op-dragen
Onse tongen.

[p. 63]

 

2. Eer souden wy de Starren,

 

Daer mee het Firmament schoon is beperelt,

 

Net tellen hier van varren,

 

En al dat stuyvens Zant der wijde wereldt,

 

Och al veel eer, als wy, o Heer!

 

Al uw groote weldaden

 

Souden voor stellen:

 

Hoe soud' een mensch op-tellen

 

V genaden?

 

3. Om een van al te noemen,

 

't Is een genaed' en goetheydt noyt vol-presen,

 

Die altijdt staet te roemen,

 

Die ghy den eersten mensche hebt bewesen:

 

Hy was alleen, ghy saeght hem treen

 

Eensaem door u Lust-hoven,

 

Ghy saeght t'ontbreken,

 

Dies vondt ghy goet te spreken

 

Dus van boven:

[p. 64]

 

4. Dees edel creature

 

En mach op aerden soo alleen niet leven,

 

Ick wil hem een parture

 

En goet geselschap, een trou hulpe geven,

 

Op dat den mensch, heb al sijn wensch,

 

Ghy hebt hem in sijn slapen

 

Een rib ontnomen,

 

Daer uyt de Vrouw most komen

 

Schoon geschapen.

 

5. Eva alsoo bereydet,

 

Hebt ghy tot Adam die noch eensaem woonde,

 

Als met de handt geleydet,

 

Die Eva liefd', en u Heer danck betoonde;

 

Hy sprack seer bly, dees is van my,

 

Een been van mijnen beene:

 

'k Sie, en vereyssche

 

Dat 's is van mijnen vleyssche,

 

Wy sijn eene.

[p. 65]

 

6. 't Geen ghy voor soo veel jaren

 

Aen Adam deed', doet ghy nu aen sijn kind'ren,

 

Ghy doetse t'samen paren,

 

Op dat dit eel geslaght niet sou vermind'ren,

 

Alleen u handt, den Houw'lijcx-bandt,

 

Vast leggen kan en binden,

 

't Welck nu op huyden

 

Dees nieuw-getrouwe luyden

 

Onder-vinden.

 

7. Ghy hebt alleen, o Heere!

 

Dit lieve paer in liefd' gevoeght te same,

 

V komt alleen de eere,

 

Dies sy en wy lof-zingen uwen name:

 

Ghy hebt 't gevoeght, dat hier genoeght,

 

Wilt doch nu voort Heer geven,

 

Dat's altijt stille,

 

In liefd' naer uwen wille

 

Mogen leven.

[p. 66]

 

8. Laet nimmermeer verkouden

 

d' Oprechte min in liefde tusschen beyden,

 

Laetse altijdt vrede houden,

 

Tot dat de bleecke doodt haer komt te scheyden,

 

Verblijt dit paer, doch menigh jaer,

 

O Heer! met u genade,

 

Stort als een regen

 

Op haer u rijcken zegen

 

Vroegh en spade.

Barnardus Busschof.