Platbook 2. Ieëstelinge

[p. 47]

Robert Janssen, Helje
'n Kusje en 't is over

Dao kumps se wir aangehule,
bis gevalle of kreegs neet diene zin.
Dieke traone over dien wengskes,
en 'n drama des se make kins.
't Duit pien, is neet leuk,
doe hees slaop of bis nag neet wakker,
erme stakker, erm erm meadje,
kom ins hei, kleine meid.
Det pap 'n indj makt aan det leid.

'n Kusje op dien wang,
o doe hees pien aan dien kneen?
Det kos ich efkes neet zeen.
Kom 'n kusje, is 't now vurbej?
Nag neet gans? Dan kries se 'n nei.
Wat zees se, sjat, det eine kusje waas al zat?

Straks kumpt d'r 'ne tied,
dan geit 't neet mier.
Dan lukt 't neet,
det ich dien verdreet wegtover.
Now nog wel; 'n kusje en 't is over.

En nag later kin ich
dich neet mier besjerme,
teage wereldleid en hertepien,
dan is 't oetgewirkt
de kus van pap, dien ierste medicien.