Platbook 2. Ieëstelinge

[p. 22]

Jan Feijen, Wieërt
Vallendje blaar

As de blaar valle
huuërtje in ziene kop
di-j stumme weer kalle
Hae kân d'r neet tieëgenop

Tot zien groeët verdreet
mótte doon waat ze zègke
Gaer of neet
Hae hieët t'r zich mer beej nieër te lègke

Hae mót gaon en staon
woeë di-j stummen 'm dwînge
En 't kosj 'm mennige traon
um zien röst weer te vînge

Waat e deût wètje neet altiêd
As ze-n 'm zègke waat e dieëj
kriegtje dèk hieël völ spiêt
Det waal, mer 't geuftj 'm nog gein vrieëj

Hae mót t'r mej lieëre laeve
Det e van tiêd tot tiêd
Neet in 't pötje pisj mer d'rnaeve
D'rnao hieët e altiêd spiêt, spiêt, spiêt!

Woeë-t e ouch gieët of stieët
hae kiektj altiêd um zich haer
mer wètj dan toch neet wi-jte 't hieët
Waasj mer ânger waer!

[p. 23]

 

Zoeëlang de blaar bliêve valle

 

Stumme in ziene kop

 

Ze bliêve mer kalle

 

Hultj det noow noeët 's op?