Moeders bloemen(1926)–Agatha Snellen– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 10] [p. 10] Klein zusje gaat naar bed. Staat 's avonds op tafel de thee gereed, Dan wordt klein zusje uitgekleed, Zij vindt het heerlijk met beentjes bloot, Ze kraait en schatert op Moeders schoot, Ze speelt met ons allen kiekeboe En schuilt dan telkens weg bij Moe. Haar kunstjes daar genieten wij van, Van alles vertoont ze, wat ze maar kan. Ze klapt in haar handjes en: ‘Zoo groot word ik!’ En ons kleintje heeft den meesten schik, Als Moeder een kunstje doet met haar, Ze houdt dan haar beide voetjes al klaar: ‘Dit voetje van Zus en dat voetje van Zus, Daar zouden de gansjes op wachten, De gansjes waren in 't koren verloren En de voetjes liepen er achter!’ En is dan Moeders kunstje uit, ‘Dan roept ze: “meer!” die kleine guit! Zegt Moeder dan: “Neen, Zusje, naar bed!” Dan klapt ze op Moeders gezicht van de pret! Wat doen we op 't laatst met die kleine zus? We zeggen haar allen goenacht met een kus! [pagina 11] [p. 11] Vorige Volgende