Oude en nieuwe liedjes(1864)–F.A. Snellaert– Auteursrechtvrij Vorige Volgende 111. - Herderslied. Lento. Al hebben de prin-sen hunnen wensch, zy zijn toch maer sla-ven van den mensch; maer wy her-ders vol van vreê zijn be - kommerd nergens meê. 2. Al is 't in het hof wat meer versierd, Schoonder is ons woning opgesierd Met gras, met bloemekens en geboomt', Waer zoo menig beek by stroomt. 3. Al is in het hof veel snaerspel zoet, Dat den droeven geest verheugen doet, By ons is ook de wederklank Van der vogelen zoeten zank. 4. Al heeft elke koning 't hoofd omringd Met een gouden kroon die heerlijkt blinkt, Wy herders dragen ook een kroon Van verscheiden bloemekens schoon. 5. Al draegt eenen koning in zijn hand Eenen staf, om te beheerschen 't land, Wy voeren ook eenen t'elker steê, Daer w'onze schaepkens beheerschen meê. 6. Is hy niet de rijkste mensch die leeft Die by weinig zijn genoegen heeft? Wat is toch al dezer wereld lust, Als des menschen hart is ongerust? XVIIe eeuw. Ysermans. Vorige Volgende