Oude en nieuwe liedjes
(1864)–F.A. Snellaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
[pagina 2]
| |
Wie is 't die van ons wil weten
Waer de Nederlanden zyn?
Aen de Lei of aen de Nethen,
Aen de Maes of aen den Ryn? -
Dáer, waer men in Zuid en Noord
't Oude Neêrduitsch spreken hoort.
Vroom en deugdzaem als de vaderen,
Is het nederlandsch geslacht;
't Bloed dat omvloeit door zyn aderen
Houdt geen dwingelandy in pacht,
En der oudren eigen trant
Heerscht door heel het Nederland.
Met geen ryksgrens af te snyden,
Door geen spracktoon uitgevaegd,
Heerscht, tot aen het graf der tyden,
Neêrlands ongeschonden maegd
In heur uitgebreid gebied,
Dat van eeuwen Neêrland hiet.
Ach! wat al herinneringen
Hechten ons niet aen elkaêr!
Tegen Spanjes hurelingen,
Vochten wy eens tachtig jaer.
Zoekt of gy nog volkren vindt,
Waer m'als hier de vryheid mint.
Vryheid! was de spreuk der ouden,
En nog wil 't de naneef zoo;
Allen hadden 't ook onthouden
Tot op 't veld van Waterloo!
Dáer, by der kanonnen-gloed,
Stroomde 't nederlandsche bloed.
Schoon door 't lot van een gesneden,
Deelde zich de volksaert niet;
Hier en ginds wordt God aenbeden
In het roerend neêrduitsch lied.
Hier en aen den overkant,
Dáer en hier is Nederland.
Broeders, gy moet allen weten
Waer de Nederlanden zyn:
Aen de Lei en aen de Nethen,
Aen de Maes en aen den Ryn;
En zoo ver men, onverbleekt,
Onverbasterd neêrduitsch spreekt.
1845. Th. Van Ryswyck. |
|
