Weeën in de nacht

Ervaringen van een vroedvrouw

[p. 76]

36 De verhalen van Gemma en Suzanne

De hele nacht ben ik in touw. Ik bel mijn man Roel, hij staat met de kinderen op en brengt ze naar school. Om acht uur 's ochtends ben ik voor de tweede keer bij Suzanne. Haar weeën zijn nu veel sterker dan de afgelopen nacht en haar vliezen zijn inmiddels vanzelf gebroken. Toch heeft ze nog maar één centimeter ontsluiting. Ze heeft erg veel pijn en is doodmoe. Er staat een ronkende graafmachine voor de deur die de straat aan het openbreken is. Dat stoort haar enorm. In overleg besluit ik dat we naar het ziekenhuis gaan. In het ziekenhuis wordt de pijn nog ondraaglijker. De ligging van het hoofdje is ongunstig. Ze moet even slapen en uitrusten alvorens ze weer verder kan. Samen met de gynaecoloog besluiten we dat een ruggenprik nu echt op zijn plaats is. Dan kan ze even bijkomen.

Ondertussen belt Gemma. Zij heeft de hele nacht weeën gehad en vraagt of ik langskom om te kijken hoever het is. Bij aankomst heeft zij al acht centimeter! Ik bel meteen de kraamverzorgster om me te assisteren. Er valt overigens niet veel te doen. Alles regelt zich hier vanzelf. Gemma en haar man zijn volledig op elkaar ingespeeld en ik zit in een hoekje de krant te lezen, terwijl zij samen de laatste centimeters ‘wegwerken’. Ik smeer een boterham en geniet van de situatie. De kraamverzorgster is nog maar net binnen als de haartjes van de baby in de diepte zichtbaar worden. Gemma zit op handen en knieën terwijl ze met haar

[p. 77]

hoofd op de schoot van haar man rust. Nauwelijks twintig minuten later wordt Isabella geboren! Daarna komt al snel de placenta. Ontbijt met champagne! Alle grootouders staan binnen een halfuur op de stoep. Na twee uur loop ik naar buiten. Even een plantje kopen voor kleuterjuf Margo van mijn eigen zoontje Stijn, want ze is morgen jarig.

Pas de volgende dag komt de bevalling van Suzanne tot een einde. De weeën waren zwak en ze kreeg een infuus om ze te versterken. Door een ongunstige positie van het hoofdje van de baby schoot de bevalling niet op. Na ampel overleg werd besloten om een keizersnede te doen. Het is een meisje geworden en Suzanne ligt kwetsbaar maar opgelucht op de kraamafdeling. Haar kindje moest na de keizersnede direct ter observatie naar de couveuseafdeling. Dat vindt ze vreselijk en ik rijd haar met bed en al naar de couveuse van Reina. Daar ligt ze dan. Een grote baby tussen al die kleine baby's. Ze is ontroerd bij de aanblik van haar meisje. Ondanks het infuus in haar arm kan ze Reina vasthouden. Het kleine meisje probeert dapper om voor de eerste keer aan de tepel van haar moeder te zuigen. 's Avonds draag ik de dienst over aan mijn collega Mary Elliz. Zij is nog fris en heeft er zin in. Later op de avond ga ik met Roel naar een balletvoorstelling. Ondanks de prachtige voorstelling val ik toch halverwege op zijn schouder in slaap.