Gallerije ofte proef van syne dichtoeffeningen

Op deselve.

VErgeeftme dat ik me'e van verre

Derf naadren tot het konst-verschiet,

Waarin ge ons't puik der Vrouwen biet,

O Smids, dat (trots de morgen-sterre)

Sen luister uitdaagd; en Diaan

Niet twyffelt na de kroon te staan.

Voorwaar ge doetme onseker wesen,

Wie verder d'een den a'er voorby

[fol. 7v]

 

Komt streven, of uw poësy,

 

Of vrouw Natuir, wiens roem geresen

 

Tot daar de sonne stilt 'er treên,

 

Noch van uw Sang-nymf wert bestre'en.

 

Maar doch't en is voor uw Thaleye

 

So nieuw niet, datse jiets bestaat

 

Waar in se'er selfs te boven gaat,

 

Na dien't de^* Palestijnsche reye

 

Al lang'er voorslag is geweest

 

Geen perk te stellen voor uw geest.

 

Ik luistre dan na d'hemelsangen

 

Der twee Godinnen, soet van toon,

 

Op wiens geluit ge ryst ten troon

 

Van Febus, daarge, blyde ontfangen

 

Van Pindus joffren, wert geleit

 

In't praal-salet der eeuwigheyd.

JOH. MARTINUS, Abr. Fil. TROMMIUS.

* De Musen; volgens Ovid. 4. Fast. van Palaeste, een dorp in Epirus, by Oricum; siet Lucan. 5 Pharsal.